Oeteldonk

 

Industriële producten geproduceerd in Brabant

Voor vandaag had ik een bezoek aan het Noord Brabants Museum gepland. Maar eerst marktbezoek, 2 kilo eigenheimers en een riblap ingeslagen voor bezoek van volgende week wanneer Peter en Jessica met de twee kleinzonen op bezoek komen. Het was tot mijn verrassing droog toen ik naar het station fietste en ook in den Bosch was het droog. Maar waar ik geen rekening mee had gehouden - wist ik veel - was dat vandaag het carnaval losgebroken was, het is de dag van "elf uur 11 minuten en 11 seconden". Ik liep de stad in en overal grote vuilnisbakken met "we houwen Oeteldonk schoon" en bij straten stonden grote dranghekken klaar met als opschrift "deze straat is vol", allemachtig hier gaat wat gebeuren. Maar gelukkig ook bordjes met hoe je naar het genoemd museum moest lopen en daar was het heel rustig. En al snel liep ik langs een zaal met werk van Jan Sluijters, vrolijke kinderportretten met speelgoed, blote dames en plattelands onderwerpen. Een schilder van vrolijk werk in uiteenlopende maar steeds figuratieve stijlen. Ik houd er wel van. Verderop een zaal met modern non-figuratief werk, heel verrassend maar niet mijn goesting evenmin als het werk van een Oekraïense kunstenares in een zaal verder. Een verdieping hoger was de vaste tentoonstelling over de ontwikkeling van Noord Brabant die al begon met de eerste menselijke bevolking, 15.000 jaar geleden, de jager verzamelaars met stenen werktuigen, tja zo is het begonnen in onze lage landen. Ook de Romeinen hebben hun sporen nagelaten, de middeleeuwen en tot slot de industriële tijd en de naoorlogse explosie van industriële activiteiten. Vooral van dit laatste aspect was ik onder de indruk hoe veel karakteristieke producten van mijn jonge jaren kennelijk in Brabant werden ontwikkeld en geproduceerd. Van de Langstraat, het gebied rond Waalwijk wist ik nog van de lagere school dat hier leerindustrie was met schoenen als product, het halve zolenlijntje is daar nog een fossiel van in het landschap, maar ook de AaBe dekens met dat fraaie teken van een eland en een slede in de producten herinner ik me nog goed, Faam drop, ETNA kachels, Unox rookworsten maar ook "de pil" van Organon Oss. Dat stond allemaal uitgestald in een museum vitrine en een foto daar van siert deze blog.
Bij de terugtocht naar het station werd ik tegemoet gelopen door een stoet van veelal dorstige jonge mensen met een glas bier in de hand en een fel gekleurde sjaal om de hals en daadkrachtig op weg naar het centrum, de dranghekken zullen later die dag hun dienst wel hebben gedaan evenals de enorme vuilnisbakken en openbare WC's. Veel plezier daar in Oeteldonk!