Uit een nieuw ontdekt mini-bibliotheekje hier in de buurt heb ik onlangs een tweetal boeken meegenomen op grond van de bekende schrijvers Umberto Ecco resp. Hella Haasse. Baudolino van Eco is een soort schelmenroman die speelt in de tijd van keizer I, Barbarossa. Historicus Eco voert de schelm Baudolino op als iemand die een rol heeft gespeeld in de loop van de geschiedenis terwijl het een door hem zelf opgevoerde figuur is. Leuke verhaalvorm maar begon mij na een paginaatje of honderd toch te vervelen, boek gaat verhuizen naar een ander bibliotheekje. Ik heb een ander boek terug geplaatst.
Maar het tweede boek, "De scharlaken stad" van de pen van Hella Haasse was toch wel andere koek, dat heb ik in een mum van tijd van kaft tot kaft uitgelezen, een schildering van het merkwaardige Rome aan het einde van de middeleeuwen en de rest van Italië in voortdurende strijd, met pausen die kinderen verwekten en legers aanvoerden ondertussen schimmige afspraken, kunstenaars als Michelangelo en politieke verhandelingen schrijvende lieden als Miachiavelli. Michelangelo, zelfs de gedachtenis aan Savanarola wordt opgevoerd, toespelingen op de Griekse en Romeinse geschiedenis en filosofie, allemaal kost waar ik in mijn leeswoede over weet. Ik heb er van genoten, een boek dat al in 1952 voor het eerst is gepubliceerd van de toen nog zo jonge Hella, toch wel een van de bekendste schrijfsters van onze lage landen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten