18 september 2023

Met dank aan Tony Wagenaar

 Roos vertrok vandaag weer naar Wijhe; na de thee, koffie en ontbijt maakte zij aanstalten en namen wij afscheid. Natuurlijk ging ik aan de wandel, het weer zag er aardig uit en de weersverwachting liet ik aan me voorbij gaan. Even kijken of bus 58 handig was qua tijd en dat was het geval. Tas ingepakt en met de fiets naar het station. Bus 58 kwam al snel en binnen de kortst mogelijke tijd stond ik op halte Albert Cuyplaan. Ik heb zo'n hekel aan dat stuk door het dorp dat ik altijd de bus neem om daar te kunnen beginnen. Fiets op het station is voor de terugweg wanneer ik met de trein weer op het station arriveer, ik loop vrijwel altijd stukken en vrijwel nooit een cirkel wandeling, vandaar. Voor vandaag had ik de bekende wandeling naar Baarn in gedachte. Dan is dit de leukste track, die startte ik op bij het eerste bankje en daar ging het weer. Lekker aan de wandel, ach niks bijzonders te melden behalve dat ik na het oversteken van de drukke autoweg vlakbij Baarn voor de zoveelste keer op m'n muil dreigde te vallen maar dankzij de valtechniek die ik in mijn zeer jonge jaren heb opgedaan in de "dojo" van Tony Wagenaar die gevestigd was in een prachtig speciaal gebouwtje hiervoor, een halve bol, helemaal glimmend. Stond bij de Bernard Loderstraat in Amsterdam Slotermeer, vlakbij de Burg. de Vlugtschool, mijn lagere school. Ik heb les gehad toen ik een jaar of 12 was schat ik en heb uiteindelijk de oranje band gehaald. Tony was van 1931, dus rond de 30 jaar toen hij daar de scepter zwaaide en ik les kreeg. Van de lessen kan ik me weinig herinneren maar van die valtechniek heb ik meermalen profijt gehad. Altijd afrollen, het is gewoon een reflex geworden waarvan ik nu op m'n oude dag meer dan ooit gebruik moet maken. 

Geen opmerkingen: