In het Vondelpark met Asbjörn

Op het bankje in het Vondelpark

Afgelopen week was Asbjörn weer een paar dagen in Nederland, we hadden afgesproken dat we samen een stevige wandeling zouden gaan maken maar daar had een griepvirusje afgelopen zondag op maandag een stevige kink in de kabel gelegd, ik was behoorlijk ziek geweest en nog slap in de benen. We hadden derhalve geen stevige hike, maar een brunch in Amsterdam afgesproken, Asbjörn had vandaag een afspraak in de loop van de middag in Amsterdam. En zo ontmoetten we elkaar hedenmorgen op het stationsplein van Amsterdam CS, even zoeken op dat grote plein maar met de smartphones als gids lukte dat snel. Ik stelde voor om met een wandeling door oud Amsterdam naar Americain op het Leidseplein te wandelen en daar te gaan brunchen, verlaat ontbijt nuttigen. 
Heerlijk om weer samen met hem van gedachten te wisselen en ondertussen door de stad te lopen, via de Brouwersgracht liepen we het centrum en de Jordaan in en kwamen uiteindelijk via de Marnixstraat na een stevige wandeling bij Americain. Mooie plek om samen wat te eten en ontzettend fijn om verschillende gedachten tegen elkaar aan te houden, het was een echte fundamentele uitwisseling van gedachten waarbij we onze meningen en gedachten tegen elkaar hielden, een pure dialoog, daar genoot ik van.
Daarna hadden we nog alle tijd en stelde ik voor om door oud-West te lopen via de Kinkerstraat en de Jan Hanzenstraat naar het Vondelpark, we namen plaats op een historisch plekje, althans historisch voor mij, het plekje waar vroeger de eendjes gevoerd werden en ik als baby al kwam. Daar maakten we de foto die deze blog siert. Inmiddels had Asbjörn ook met zijn afspraak afgestemd op een plaats van ontmoeting hier even verderop bij een uitgang van het Vondelpark, daar namen we ook afscheid.
Ik liep verder door oud-Zuid, net als vorige week in Usquert sterk gedomineerd door het architecturale werk van Berlage, het was verrassend om weer nieuwe aspecten van deze buurt te mogen ontwaren, het Rafaël plein van een ongekende sereniteit en merkwaardig genoeg helemaal stil alsof ik in de natuur wandelde. In Amsterdam Zuid weer opgestapt op de trein naar huis waar even later Roos ook binnenkwam.