 |
| De gingo in herfsttooi |
Ik ben eigenlijk nog steeds een beetje moe en doe heel rustig aan. Ik had ook geen zin om voor de zoveelste keer in het Houdringhebos de wind stuk te gaan lopen en daarom besloot ik om maar eens op de fiets te stappen en naar zowel landgoed Sandwijck als Oostbroek te gaan en op beide plaatsen het rondje te lopen. Niet veel, maar voor nu gewoon even genoeg. In Sandwijck liep ik tegen de richting in en kwam langs het bankje waarop ik in 2003 regelmatig met mijn vader heb gebeld in zijn laatste levensweken; in de weekenden ging ik dan zondags langs en door de week belde ik hem dan. Ik zat daar wat te peinzen op dat bankje en keek naar die zelfde bomen in de verte.
Nu in de herfst staan de bomen daar in verschillende kleuren, vooral de grote gingo aan het begin van de wandeling viel me op; bij eerste blik stopte ik gewoon vanzelf zo sterk was ik geïmponeerd door de schoonheid van deze boom met haar knalgele herfst bladeren; wat een pracht!
 |
| Het bankje van m'n vader |
Vervolgens door naar Oostbroek, daar was het zelfs behoorlijk druk met wandelaars en gezinnen met jonge kinderen. Er zaten mensen te picknicken, het was ook zulk ongewoon mooi nazomerweer en dat eind oktober. Ik griezel er een beetje van dat het dit jaar zo vaak zo ongewoon warm is. Ook dezer dagen worden er temperatuur records vastgesteld, meer dan 20 graden in de Bilt. Waar moet dat heen? Terwijl ik langs de snelweg liep in Oostbroek kon ik goed waarnemen waardoor het wordt veroorzaakt, een niet aflatende stroom auto's, het wordt helemaal niet minder druk op de wegen, in tegendeel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten