Weer gewoon 2 kilogram aardappels

Verkooptafel van de zorgboerderij

Ja gek hoor, na zo'n dag als gisteren met al m'n juridische kinderen en hun gezinnen en zo'n officieel gebeuren als een geregistreerd partnerschap van m'n jongste is het weer gewoon vrijdag. Eigenlijk was dat gisteren al enigszins het gevoel toen Roos en ik ons geweldig moesten haasten en hals over kop weg holden uit het feestgedruis.
Maar vanmorgen vroeg zaten we weer gewoon even aan het ontbijt en keuvelden nog wat na over gisteren. Roos ging naar een beurs voor meubilair ergens in Utrecht. Ik ging gewoon "mijn ding doen" zoals dat in neo-taal heet. Dus naar John van der Kroon op de markt voor 2 kilogram eigenheimers, mijn favoriete aardappelen. Verder had ik eigenlijk niets nodig van de markt; volkoren meel had ik inmiddels wel genoeg en m'n vriezer ligt nog vol met allerlei wild en kippenvleugels. Ik had me voorgenomen om niets meer te kopen voorlopig.
Rustig aan gedaan; brood gesmeerd en quiche ingepakt en in de loop van de middag op pad gegaan.

Een echte Xanthippo, blond paard.

Eerst via het bos naar het station gewandeld en vervolgens met de stoptrein naar Putten. Aldaar wilde ik richting Leuvenum wandelen via een stuk van de etappe van het Veluwe zwerfpad. Onderweg sprak ik een allervriendelijkste dame die mij vertelde van verwikkelingen hier in Putten over nieuwbouw in een oud cultuurlandschap. Dat is gelukkig niet doorgegaan door de inmenging van de bevolking. Het gist overal behoorlijk merk ik nu ook hier weer. Ik had een aantal lege eierdozen meegenomen om die op z'n minst achter te laten bij de zorgboerderij waar ik een keer een doos kakelverse eieren heb kunnen scoren. Ik had helaas geen klein geld bij me, maar wilde toch even langs gaan al was het maar om de dozen achter te laten net als een vorige keer toen er geen eieren op de verkooptafel lagen. De aardige mevrouw kende deze boerderij en wees me erop dat er in de schuur altijd wel mensen waren die me aan eieren konden helpen en inderdaad kon ik alras verder met twee dozen kakelverse eieren.

Op de heide bij Ermelo

Ik besloot om op geleide van de onderliggende kaart van Komoot naar Ermelo te lopen. Dat was een fraaie wandeling over de heide. Het is toch wel zo'n gemak die Komoot app, kan ik echt iedere wandelaar aanraden!
Mijn OV-engel was me weer genadig en ik haalde de trein precies en was een uurtje later in Wijhe. Daar liep ik gezellig door het dorp, iedere passant vriendelijk (terug)groetend en ging bij de slager binnen?! Ja ja, ik had echt niets nodig maar ging toch met twee rookworsten, twee gedroogde, harde worsten en twee ons dik gesneden ontbijtspek de deur uit. Een echte slager die zelf nog slacht en alles zelf bereidt.
Gezellig bij Roos thuis gegeten natuurlijk; ze had op de vrijdagmarkt in Utrecht bij de "Eerlijke visser" een moot rog gekocht voor vanavond; na het eten samen wat zitten kletsen, lezen en een wijntje gedronken. Het nieuwe bed in gebruik genomen en voortreffelijk geslapen.