27 maart 2020

Bulgaarse yoghurt

Vorige week heb ik twee liter yoghurt ingeslagen bij boerderij Boom en Bosch; niet om zelf op te eten maar voor de kinderen van Joke. Zij zijn gek op de yoghurt van opa Eef. Die yoghurt is veel dikker en smaakvoller dan yoghurt van de supermarkt; ze doet me denken aan wat vroeger Bulgaarse yoghurt werd genoemd; dik en romig van smaak.
Nu moet u weten dat boer Dirk sinds enkele jaren zijn koeien de hele winter door buiten laat. Het vriest ook nauwelijks meer en dus trappen ze het land niet stuk. Maar ze kunnen ook meer bewegen en natuurlijk ook jong gras eten naast het hooi en krachtvoer dat ze normaliter krijgen.
Dirk vertelde me dat de melk een hoger vetgehalte maar ook eiwitgehalte heeft en dat de yoghurt daarom zo veel voller is geworden.
De melk van deze boerderij vind ik altijd als nectar smaken om van de kwark maar niet te spreken; die is niet te overtreffen.
Die twee liter yoghurt van vorige week kon ik door de Corona maatregelen niet bij Joke afleveren en daarom had ik mij voorgenomen om ze maar zelf op te maken. En toen merkte ik eigenlijk pas goed hoe ontzettend "zwaar" deze was. Ik had er een halve liter van ingeschonken en met muesli en rozijnen naar binnen gelepeld en ik werd er gewoon misselijk van omdat het te veel was.De smaak was prima maar het was gewoon te zwaar. Voor die twee kleinkinderen kennelijk niet zwaar genoeg want als Joke hen gewone yoghurt van de fabriek geeft vragen ze geheid om "de yoghurt van opa Eef", van boerderij Boom en Bosch dus. Ik neem nu gewoon kwart litertjes en eet me lekker door de berg yoghurt heen; bevalt me uitstekend!

Geen opmerkingen: