Van die op en top moderne en in mijn ogen krankjoreme kunst moest ik tot voor kort niets weten. Met name van Willem de Kooning vind ik dat hij zulke mallotige rotzooi gemaakt heeft; kleren van de keizer. Maar ook Jeff Koons en consorten kan ik niet echt waarderen. Maar ik stel me er wel steeds meer voor open. Zoals die merkwaardige passage in de verder toch vooral conventionele Kunsthalle in Bremen. Een wonderlijk sfeertje was gecreëerd met afhangende slierten plakband en grijsgespoten dozen van golfkarton, kachelpijpen en stalen balken schots en scheef door elkaar. En dan stonden er hier en daar met prominente kleuren en doodshoofden leuzen over de kunst. Ik heb er aanvankelijk wat cynisch en in toenemende mate met fascinatie doorheen gelopen; dat deden de andere bezoekers ook merkte ik. Niemand had iets van: "wat een rotzooitje", wat het toch in eerste instantie leek te zijn en feitelijk ook wel was.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten