Hans en Grietje met muizenissen

Sjoerd is een lachebekje. Evi vindt dat hij
wel in de lens moet kijken. Glimlachende
en tevreden opa. Lekker span dochter!

Dat werd weer eens tijd; was al een poos niet bij Arja en de kleinkinderen op visite geweest. Arja heeft haar handen vol aan haar eigen kinderen en de activiteiten in het kader van haar gastoudergezin. Ik kon pas om half twee terecht vandaag; goed te combineren met een bezoek 'smorgens aan de TT "Kleur ontketend" in het Haags Gemeentemuseum. Maar precies om half twee was ik present. Ik durfde niet te bellen omdat ik geen kinderen wilde wakker bellen, dus maar een SMSje gestuurd en daar ging de deur open met een lachende Arja: "ze zijn wel gewend aan de bel hoor". Walter was ook thuis, maar moest er direct vandoor.
Vriend Dick had mij vorige week een sprookjesboek overhandigd om aan de kinderen te geven en dat viel in goede aarde: "Evi is gek op sprookjes en vooral op prinsesjes", aldus Arja. Vanmorgen was Evi voor het eerst naar de peuterspeelplaats geweest en ze lag nog te slapen; vanuit de tuin kon ik door een kiertje haar lieve slaapsnuitje zien. Gijs was naar school en Sjoerd lag wakker in de box. Hij was flink gegroeid; het baby-achtige is er al helemaal af. Hij moest wel steeds naar z'n moeder kijken met die vreemde meneer. Maar al snel zat hij vertrouwd tegen me aan terwijl ik probeerde om uit het sprookjesboek voor te lezen aan een van de gast-kinderen, Julia van 4 jaar oud; het sprookje Hans en Grietje. Het was omgeschreven naar een stel muizenkindertjes met een "houthakkervader". Kinderen vinden alles "normaal", zelfs een aangeklede muis met een bijl. Nou ja, vooruit maar. Met eigen woorden probeerde ik het verhaal wat af te korten; het is eigenlijk een ontzettend wreed verhaal met een stiefmoeder die wil dat de vader zijn kinderen in het bos achterlaat; met een heks die Hans wil vet mesten zodat ze hem op kan eten en tot slot de heks die in de brandende oven wordt geduwd. Dat zijn toch eigenlijk geen kinderverhalen, maar ze gaan er al vele jaren in als koek: "De sprookjes van Grimm".
Later kwam Evi ook uit bed en zat ik tussen al het kindergedruis net als vroeger in ons eigen jonge gezin; is wel heel gezellig hoor om dat af en toe eens even mee te maken; is zo snel weer voorbij. Nog een foto met de twee aanwezige kleintjes op m'n schoot voor de Blog en toen snel naar huis. Eten en bridgen. We haalden een goed resultaat: 62%; het wisselt wel erg veel van week tot week, maar we doen het met plezier.