De smaak te pakken

Ik heb nu al een paar dagen achter elkaar stevig getraind bij Sportcity. Vorige week sprak Bas, een van de instructeurs me aan of er niet iets aan mijn"programma" moest worden aangepast. Nou ja, ik rommelde maar wat en had eigenlijk geen idee van een programma meer; ik gebruikte ook de "sleutel" niet meer; vond het gewoon lastig. Nu was er de laatste maand een heel nieuw apparatenpark gekomen met een nieuw computersysteem dat helemaal geïntegreerd is met internet. Je resultaten worden in een grafiek gepresenteerd en die wordt naar huis gestuurd. Je krijgt dus een overzicht feitelijk van wat je kunt presteren en dan komt toch de nieuwsgierigheid die bij een (voormalig) wetenschapper hoort om de hoek kijken. Dus ging ik graag in op de vraag van Bas. Eerst werd mijn gewicht en vetpercentage vastgesteld; nou ja, te hoog beide natuurlijk maar dat verbaasde mij niet; is het lot van een veelvraat helaas ook al beweegt hij veel.
En toen een nieuw "programma", de oefeningen die ik kan/moet doen en die gerapporteerd worden.
Merkwaardig genoeg stimuleert dit me zo dat ik nu vrijwel dagelijks, in ieder geval zo veel mogelijk aan het trainen ben gegaan; ik heb er zelfs een oefening bij laten plaatsen; dat ging in een handomdraai. En die nieuwe apparaten bevallen me ook veel beter. Ben nu van plan om ook regelmatig te gaan zwemmen.
Vandaag liep ik na het trainen ook nog een stuk door het bos en ik voelde me daarbij zo vol energie dat ik Roos gewoon moest bellen; ze moest er een beetje om lachen, en terecht. Soms kan ik zo euforisch zijn dat het me zelf verbaast; is wel eens lekker hoor.