Het reinigen van m'n flat is nou bepaald niet één van mijn favoriete bezigheden; voortdurend stel ik het uit en denk: "komt de volgende keer wel". Met het gevolg dat het hier en daar, zonder dat ik het nou echt zelf in de gaten heb behoorlijk vervuilt. Zo kwam Roos onlangs met een vinger, beladen met stof en andere zwartigheid uit m'n badkamer?! Zo'n natte ruimte kan kennelijk ook behoorlijk smerig worden in de loop der tijd. En toen ik onlangs in het toilet een zilvervisje zag wegkruipen en het probeerde te pakken te krijgen zag ik tot mijn schrik en schaamte dat er veel stof lag. "Dat gaan we binnenkort maar eens aanpakken", zo had ik mij voorgenomen. Deze week kwam het er niet van; pensionado's hebben de neiging om hun agenda behoorlijk vol te proppen en daar had ik mij deze week ook schuldig aan gemaakt.
Vandaag, zondag zouden Roos en ik naar Deventer gaan voor een Dickens manifestatie. Maar de rotzooi in de keuken en mijn voornemen om schoon te maken wonnen in dit geval de prioriteitsprijs, ondanks het prachtige weer. Eerst maar eens de plee aangepakt. Een lekker warm sopje gemaakt met groene zeep. Dat had ik ingeslagen vanwege het schoonmaakvoorschrift voor het nieuw gecoate voorbalkon van m'n flat. En daar kwam toch een ouderwetse lucht vol van herinneringen naar boven; het huis van m'n grootouders in Zaandam rook altijd naar groene zeep. Het wordt nog steeds verpakt in zo'n rond doosje, zij het dat dit tegenwoordig van plastic is en vroeger van geïmpregneerd karton, maar inhoudelijk is het nog het zelfde; het voelt ook zo lekker aan als je met je vingers een kluitje uit het doosje neemt. Vanaf heden ga ik dus ook met groene zeep afwassen!, net als m'n lieve grootje in Zaandam altijd deed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten