 |
| Gedenkteken aan de kruising naar Kalterherberg |
Gisteren schreef ik al dat de omgeving van Kalterherberg voor mij een Terra Nostalgica betekent. Vooral de keren dat ik daar met m'n kinderen was, met name tussen kerst en oudjaar staan mij vast in het geheugen gegrift. Meestal begonnen we in Monschau en wandelden dan via de Perlenbach, de Talsperre van de Perlenbach naar de Höfener Mühle en dan via het dal van een andere beek en "het hutje van Arja" naar Kalterherberg. Vlak voor Kalter, zoals we Kalterherberg meestal noemden was er een helling; wanneer het wat regende, hetgeen meerdere keren plaats vond, dan kwam je op die helling door de sneeuwgrens. Kalter ligt hoog en daar is het kouder dan in het dal. En dan kan het dus gebeuren dat de 0-graden grens precies op die helling ligt, waarvan acte. Even verderop is dan het echo-dal. Als je daar een kreet geeft, weerkaatst deze en hoor je hem een halve seconde later opnieuw. Grappig; natuurlijk kon ik het ook nu niet laten om even te schreeuwen. En dan, vlak voordat je Kalter echt binnen komt is daar het gedenkteken van iemand die daar op 29 december 1985 tijdens het wandelen aan een hartaanval is gestorven. Het toeval wil dat Hugo en ik daar op 29 december 1995, dus precies 10 jaar na het overlijden van deze meneer waren. Er lag toen een dik pak sneeuw op het gedenkteken. We hebben daar toen een 10 in de sneeuw geschreven; een gedenkwaardig moment. Daardoor weet ik ook precies dat we daar in 1995 waren; Hugo was toen dus 11 jaar oud en we kwamen er al heel wat jaartjes. Als ik hier langs kom sta ik altijd weer even stil bij de tijdelijkheid van alles.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten