 |
| 4 generaties van Elven op de bank in Zaandam |
Vandaag, 13 augustus 2011, zou mijn vader, de meest rechtse op de foto 89 zijn geworden. Het mocht niet zo zijn want in 2003 hebben we hem begraven, op jongere leeftijd dan zijn lachende grootvader hier op de foto is; mijn overgrootvader werd 95. Door al die genealogische gebeurtenissen van de laatste weken sta je toch wel even stil bij zo'n dag, maar ook bij de relativiteit van de tijd.
Hoeveel moeite heb ik wel niet moeten doen om die paar, verder niets zeggende namen van voorouders te voorschijn te halen uit een algemene database. Niemand die zich meer iets herinnert van personen van meer dan vier generaties geleden; je laat feitelijk geen spoor na. Het is dan ook verwonderlijk dat zo velen in die namen zijn geïnteresseerd. Ik zou wel veel meer van hen willen weten, vandaar ook mijn tochten naar Balk, Nijkerk en Oostzaan.
De klassieken zeiden het al: "de generaties zijn als de bladeren aan de bomen; ze komen en gaan in de tijd".
Maar nu, in dit internettijdperk kun je niet alleen makkelijker iets opzoeken, maar ook iets (voor de eeuwigheid?) vastleggen. Zo wil ik toch wel wat dingetjes vast gaan leggen over de mij nog bekende voorouders. Maar daarbij zal ik niet verder komen dan mijn overgrootouders; van de betovergrootouders weet ik niets. Maar aangezien mijn overgrootouders de betovergrootouders van mijn kinderen zijn en zelfs de bet-betovergrootouders van mijn kleinkind, kan ik ervoor zorg dragen dat die minieme gegevens voor hen toegankelijk zijn. Ben benieuwd of ze daarvoor ook enige belangstelling zullen tonen. Roos sterkt mij in deze activiteit: "er komt vast nog wel eens een kleinkind dat net als jij iets wil weten over haar/zijn voorouders".
1 opmerking:
Heel bijzonder: Ook jouw dochters zoon kan later een foto van vier generaties van zijn naam laten zien. Dat zullen niet veel mannen kunnen zeggen.
Dat is een grote kracht in een mannenleven.
Een reactie posten