Nijkerkerveen anno 2011

Oom Aart laat mij als kind een kalfje aaien.

Mijn verre voorouders mogen dan wel van het platteland komen, ik ben zelf als echte stadsjongen grootgebracht. We woonden toch vooral in Amsterdam. Voor mijn broer Jan en mij vormde destijds een bezoek aan de boerderij van "Oom Aart" een hoogtepunt in onze jeugd; we spreken er nog over!
We waren daar in onze jeugd slechts twee keer. Gelukkig heeft mijn vader destijds een aantal foto's gemaakt van dat tweede bezoek. Dat moet omstreeks 1958-59 zijn geweest.
Later als volwassenen zijn zowel Jan als ik een keer (jan zelfs twee keer) terug geweest naar die boerderij. Maar ook vandaag waren we daar. Aanvankelijk konden we de plek helemaal niet vinden, we wisten wel de naam van de straat, maar zagen niets dat we herkenden. Gelukkig kwam iemand die daar woonde ons te hulp en die wees waar wij de boerderij konden vinden en wist ook te vertellen dat Oom Aart nog leeft. Hij was van de leeftijd van mijn vader, dus inmiddels achterin de tachtig vermoed ik. Als het even kan gaan we hem opzoeken. Eerst contact maken met zijn zoon Gerard.
De boerderij zag er feitelijk nog uit zoals in onze jeugd. En niet alleen dat; ik beschik over een oud fotoboek van mijn grootouders en ook daarin is deze boerderij afgebeeld. En dan zie ik tot mijn onuitsprekelijk genoegen dat die voorgevel nog dezelfde is als destijds, nu zeker honderd jaar geleden.

Mijn grootouders staan hier als jonge mensen voor de boerderij.
Vandaag kon ik zien dat deze gevel er nog het zelfde uitziet!

Er was helaas niemand thuis, maar we hebben wel 20 eieren gekocht bij ons familielid, de zoon Gerrit van oom Aart. De boerderij is vlakbij station Amersfoort Vathorst; ik zal er regelmatig eieren gaan halen en de familiebanden proberen aan te halen.

Zo ziet de voorgevel er heden uit. Onveranderd dus.

Deze dag heeft mij veel gedaan; het schrijven van dit Bloggie heeft mij geroerd.