06 april 2011

Risolles en Kroepoek bakken met Richard Rothe

Zorgvuldig schept Richard de verschillende gerechten op het bord van de cursisten. Sommigen kunnen hun geduld amper bewaren om aan te vallen. Het ruikt ook wel erg lekker!


Afgelopen donderdag was het weer zo ver. Lekker koken met Richard; de cursus Oriëntaals koken zoals die regelmatig wordt gegeven bij WVT in de Bilt. Ditmaal o.a. risolles, één van mijn favoriete Indische hapjes. Als kind van een jaar of tien, we woonden nog in Amsterdam Slotermeer was er een Pasar Malam georganiseerd door de Indische Nederlanders die lidmaat waren van onze kerk. Het doel was om extra geld in te zamelen voor een nieuw kerkgebouw. Bij die gelegenheid proefde ik iets dat zo ontzettend lekker was. Pas jaren later realiseerde ik mij dat het risolles waren geweest. Mijn verwachtingen waren dan ook hoog gespannen.
Hugo en Gerd, twee medecursisten stortten zich op de risolles terwijl Riek en ik de Sajoer Lodeh maakten. 

Hugo maakt de kip fijn voor de risolles, terwijl Gerd het beslag voor de pannekoekjes maakt
Intussen probeerde ik nog kroepoek te bakken in te hete olie. Die werd in een oogwenk veel te donker, hetgeen de lichte toorn van Richard opwekte.
Het verschil is duidelijk. Die donkere kroepoek was in veel te hete olie gebakken door mij. Die prachtige krokante en lichte exemplaren zijn van de hand van de meester. Op het instructiefilmpje kun je de kunst van hem afkijken.


Hij deed het toen maar zelf; ik heb de kunst toen maar vastgelegd op een instructiefilmpje.
De Sajoer Lodeh was niet erg ingewikkeld; het fijn maken van de verschillende ingrediënten is het meeste werk. Vlees half gaar koken en dan in kleine stukjes; dan samen koken met de fijngemaakte ingrediënten; de heerlijke geuren stegen op. Santen erbij en laten trekken. Het uitvoeriger recept hebt u nog van mij tegoed.
Gerd bakte intussen de pannekoekjes voor de risolles (zie recept); de afgekoelde en enigszins opgestijfde ragout werd daarin gerold. De risolletjes werden vervolgens door geklopt ei gerold en door paneermeel. Daarna werden ze gebakken. Ook daarover heb ik instructiefilmpje waarin Richard de kunst vertoont.
Tot slot maakte Babette een nagerechtje; ze vond het zelf niet lekker, maar ik heb ervan genoten. Gezellig weer samen aan tafel. Richard houdt van de "finishing touch" en laat als slot van het koken altijd zien hoe de gerechten in combinatie moeten worden opgediend. Het valt niet voor iedereen mee om dan het geduld te hebben totdat Richard daarmee klaar is. Het ruikt ook allemaal zo lekker.







Geen opmerkingen: