Café Moorman in Erm

Luuk spreekt altijd over Erm alsof iedereen wel zou weten waar dat ligt. Met veel enthousiasme vertelt hij over Moorman waar hij met zijn kameraden vaak biljart en gezellig een biertje drinkt. Hij vertelde daar tijdens onze vakantie zo levendig over dat ik mij had voorgenomen om er een keer heen te gaan; ik stelde mij zo'n ouderwetse dorpskroeg voor met een levendig sociaal gebeuren eromheen. "Dan krijg je een uitsmijter Moorman op mijn rekening", zo had Luuk mij gezegd. Nou, dat liet ik mij geen twee keer zeggen! Zo gezegd, zo gedaan. Vorige week trok ik de stoute schoenen aan en reisde naar Erm; eerst met de trein naar Assen en met de bus door naar Erm. Het lag veel dichter bij Emmen dan ik dacht, dus had ik beter de trein naar Emmen kunnen nemen en van daaruit de bus, maar dat ter zijde. Leuk om Luuk weer te zien en vakantieherinneringen op te halen. Café Moorman viel me niks tegen. Bij binnenkomst had ik direct een leuk contact met "Chris", mij inmiddels bekend, zoveel had Luuk over hem en café Moorman verteld.

Chris Moorman brengt een uitsmijter.

Chris vertelde dat mijn komst was aangekondigd door Luuk en dat ik een uitsmijter tegoed had. Hij vertelde ook dat Luuk zo ontzettend had genoten van de reis en ook verteld had van die prachtige jonge vrouw die we ontmoet hadden in dat leuke restaurantje: "hij was er helemaal vol van". Dat kon ik me voorstellen want zo'n mooie, lieve glimlach als dat meisje had zie je niet dagelijks! Helaas hadden we geen van beiden een fototoestel bij ons dus we konden geen bewijs leveren. Luuk moest van z'n werk komen en we zouden elkaar bij Moorman ontmoeten zo hadden we afgesproken.

Luuk aan de koffie

Een uitsmijter, daar had ik wel trek in en ik zat al achter mijn bord eieren toen Luuk binnen kwam.

Luuk komt binnen bij Moorman

Leuk om elkaar weer te zien! We spraken nog wat met z'n drieën over wat er zoal in Erm plaatsvindt en over het voetballen in Sleen, de (nabije) woonplaats van Luuk. Eerlijk gezegd dacht ik dat Luuk in Erm woonde, maar hij woont in Sleen, ook zo'n wereldplaats in Drenthe. Overigens loopt het wereldberoemde Pieterpad door Sleen, dus je moet het ook niet onderschatten.

Voormalig eindpunt van de paardentram

Aanvankelijk was ik ook van plan geweest om het bezoek aan Luuk te combineren met een étappe van het Pieterpad. Maar dat lukte niet met deze afspraak waarvoor ik mijn dagje vrij reizen met de NS (ja ja, 60-plus heeft soms zijn voordeeltjes) wilde gebruiken en dat mag buiten het weekend slechts van dinsdag t/m donderdag. En aangezien ik de dinsdag en de donderdag moet bridgen blijft alleen de woensdag over.
We namen afscheid van Chris en wandelden richting Sleen. Luuk liet mij de mooie dingen van Sleen (klick hier voor de foto-collage) zien waaronder het draaipunt van de voormalige paardentram, de karakteristieke kerk, het oude stadhuis. Er is veel vernieuwd in Sleen dat gaf Luuk ook wel aan.

Wel nie boetn rookn kan kan boetn rookn

Leuk vond ik het bordje in onvervalst Drents. De boodschap luidt: Wie niet buiten roken kan kan buiten roken. In oud-Nederlands betekent het woord "buiten" natuurlijk ook "zonder". Het duurde even voordat ik de boodschap begreep. Aan de grijns van Luuk, een verstokt roker nietwaar, kun je zien dat hij de "humor" van mijn onbegrip inzag. Fijne ontmoeting weer! Luuk had mij ook verteld over een recept van watergruwel, hier in Drenthe krentjebrij genaamd. Daarvan zal ik nog het recept krijgen. Wel liet hij me de plek zien waar de oma van een kameraad van hem in een grote emmer deze krentjebrij vroeger bereidde. Ik ben benieuwd! En daar komt nu de opmerking over "de krent'n uut de pap vandaan".