Het Zuiderzeepad naar Elburg

Met de St Ludgeruskerk in de rug, lopend over de dijk zie je direct de kerktoren van Elburg boven de omgeving uitsteken. Een stompe toren zoals je die wel eens ziet in plaatsjes omdat tijdens de bouw het geld op was. Ook in Veere op Walcheren zie je dat. Ik vind dat wel karakteristiek met zo'n klein huisje bovenop de toren om de trap van de regen af te schermen. Dichterbij gekomen zie je ook andere gebouwen en krakteristieke huizen met fraaie theehuisjes in de tuin.
Elburg kent een interessante geschiedenis; het is een pareltje, met stadswallen, nog restanten van de stadsmuur en fraaie toegangstoren. Het is echt een vestingstadje met kazematten en rechte straten en water eromheen. Klick hier voor de fotocollage die ik hiervan maakte. Het lijkt of de tijd heeft stilgestaan. Straatjes met weinig tot geen auto's, een heel rustig sfeertje maar niet ingeslapen. Volop activiteit in de stad; verschillende bakkers die hun lekkernijen uitstallen, veel horeca voor de doortrekkende wandelaars en fietsers. Èn het gezellige geklingel van het carillon in de kerktoren. Als we de volgende étappe gaan lopen (naar Kampen) zullen we Elburg nog eens grondig verder verkennen. Aan het eind van de wandeling ben je daar eigenlijk te moe voor. Ik was tenminste blij dat ik op de bushalte kon plaatsnemen. Ieder uur naar Nunspeet, waar ik deze étappe ook begon.