Op weg van Roos naar huis heb ik lekker door het bos gewandeld en op het bankje bij het heideveldje nog wat in het boek "Anna Karenina" van Tolstoj gelezen. Het was daar bijna net zo stil als in Wijhe,m altijd een oase van rust. Maar natuurlijk weer verder gesukkeld met de wandelsticks om te voorkomen dat ik weer eens op m'n plaat zou gaan op weg naar huis. Even alles in de schuur gelegd en doorgelopen naar de winkelstraat om nog wat inkopen te doen; ik wilde lekker ham kopen voor onder een gebakken eitje op het zuurdesembrood. Bij de slager aangekomen zag ik dat de mij bekende slager een fors blauw oog had. Hij vertelde dat hij in een van de zeldzame fraaie dagen op het strand had zitten lezen, dat er een kleine jongen was met een vlieger die hij niet in bedwang kon houden en dus moest laten schieten en die kwam precies op het gezicht van de mij bekende met als gevolg een forse bloeduitstorting. Het had heel wat vervelender af kunnen lopen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten