Dat oude plan Lievense

Onlangs had ik dochter Joke aan de telefoon en spraken we over de klimaatcrisis en in het verlengde daarvan over de opslag van energie. Met de duurzame, d.w.z. de "groene" opwekking van energie als wind - en zonnekracht heb je een buffer nodig voor stille momenten. Mijn voorkeur ligt al decennia bij de wereldwijde productie en transport van waterstof zoals dat heden ook met aardgas gebeurt. Maar toen ik onlangs in de trein een expert op het gebied van elektrolyse sprak vertelde deze dat de groene waterstof (nog?) veel te duur was. Deed me zeer moet ik bekennen.

Tot mijn verrassing noemde dochterlief de mogelijkheid van een groot opslagbassin ergens in het IJsselmeer, hoge dijken waarbinnen water opgepompt kon worden wanneer er een overschot aan groene energie was die weer vrij kon komen bij windstille en donkere momenten, het oude "Plan Lievense" dus. Ook zij had een deskundige daaromtrent gesproken en die sprak als uitsluitend probleem de terreurgevoeligheid van dit plan. Opblazen van de dijk zou destructie van de randstad veroorzaken, tja?!

Asbjörn verwacht meer van de kernfusietechniek. Ik heel eerlijk gezegd van consumptieve matiging maar dat is zonder twijfel een illusie.