31 januari 2024

Station Bakkum?!

 

De twee broers

Terwijl Roos en ik zondag op weg waren naar Utrecht zat ik met vriend Dick te WhatsAppen over een bezoek met wandeling de volgende dag, afgelopen maandag dus. Maar tussendoor kreeg ik heel onverwacht een korte vraag van broer Henk of ik woensdag met hem aan de wandel kon. Mijn antwoord was nog korter, "Yes", altijd leuk om met broer Henk aan de wandel te gaan en wordt nooit te lang. Hij wilde afspreken bij station Bakkum, en ik vroeg of Castricum ook schikte omdat Bakkum niet over een station beschikt. Maar toen we vanmorgen op de afgesproken tijd van half elf in de auto richting Schoorl reden kwamen we wel direct het bord Bakkum tegen, weet mijn automobilistische broer veel, voor hem was het dus station Bakkum. Moest ik wel om lachen en zo kletsten we de hele dag door al babbelend en grappen makend, we hadden duidelijk beiden goede zin. Onze broer Jan stuurde een WhatsApp terwijl wij net bij het klimduin in Schoorl waren; ik stuurde hem een WhatsApp terug met een onsie van Henk en mij samen. We hebben weinig contact als drie broers onderling, maar nu even wel, vond ik erg plezierig.
Ik kom met m'n twee broers vanouds veel in Schoorl, is een overblijfsel van de tijd van onze ouders die elkaar in deze plaats hebben leren kennen tijdens WO II beiden in hun jonge jaren. We hebben daar en famille vaak gedineerd bij "de rustende jager", bleek nu niet meer aanwezig, kennelijk gesloten. We gingen nu maar ergens anders een punt appeltaart eten alvorens de duinen in te gaan. We liepen op geleide van Komoot een beetje kris kras door het duingebied; Henk was helemaal enthousiast omdat hij op plekken kwam die hij niet kende. Ik kan hier in die duinen heg noch steg herkennen en heb Komoot gewoon nodig om het spoor niet bijster te raken.
Na tien kilometer waren we weer bij de auto. Henk bracht mij naar station Hoorn en ik was weer lekker op tijd op de flat. Er stond nog een happie in de koelkast, een bordje frieten erbij geschild, gesneden en gebakken en toen was ik weer helemaal bij de wereld en kon ik dit bloggie schrijven.

Geen opmerkingen: