 |
| Bridge oefeningen |
Ach wat moet je zo'n hele dag thuis en weinig bewegen, lezen natuurlijk, lekker op de bank, CV aan, dikke trui en afwisselend Jean Auel en Andrea Wulf ter hand genomen. Natuurlijk wel de laatste restjes van het weekend opgewarmd en opgenuttigd, maar de deur niet uit geweest, heel ongewoon voor mij. In de loop van de middag bedacht ik mij dat ik wel eens wat aan m'n bridge kennis zou kunnen bijspijkeren door de kaarten uit te leggen en de theorie van Mollo wat meer te visualiseren. Heb het geprobeerd, maar bracht me eigenlijk niet verder, dus maar weer opgeruimd. Net als mijn ruimtelijk inzicht ontbreekt het mij ook aan het voorstellingsvermogen met de kaarten. Nou ja, ben desondanks wel ergens gekomen in het leven ha ha.
Uiteindelijk m'n zere voet ook maar eens precies bekeken en geconstateerd dat zij aan alle criteria van ontsteking voldoet, rood, enigszins gezwollen, beetje warm en functioneert ook niet naar behoren, ik kan er nauwelijks op staan hoewel ik moet vaststellen dat het minder pijnlijk is dan gisteren. Wat ik alleen niet snapte was dat er een paar dagen zat tussen de wandeling en de pijn, tot ik mij op de rand van m'n bed, vlak voor het slapen gaan realiseerde dat dit uitstel vast kwam door de diclofenac die ik had ingenomen om de Ischias onder de knie te houden, ik had deze regelmatig terug kerende rug-aandoening bij de eerste symptomen gecoupeerd met de pilletjes diclofenac die ik nog had liggen van "de vorige keer", inmiddels 10 jaar geleden, maar die hadden prima geholpen. Ik had die donderdag van de wandeling de laatste ingenomen omdat de symptomen waren verdwenen, ik voelde niets meer in m'n rug, maar de ontsteking remmende werking had natuurlijk wel haar weerslag op m'n voet! Vandaar dat ik de zwelling en de pijn zo veel dagen later voelde.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten