 |
| Met stok |
Na het fijne recital van gisteren werd het toch wel weer tijd voor natuur nietwaar en zo besloten wij om weer eens een Vennerijtje te gaan lopen om eieren te kopen. Het werd de trein van 10 uur en het busje richting Ommen. Daar waar ik gedacht had om in Vilsteren te beginnen met onze routine wandeling, daar besloot Roos onderweg dat we naar de kaasboerderij Heileuver zouden gaan, die is op maandag geopend en grappig genoeg op de dinsdagen gesloten. Bij het uitstappen zag ik een grote eik die een dorstige indruk maakte en dat kwam heel goed uit, ik voorzag hem graag van enig vocht en bestudeerde daarbij de stam van de boom op korstmossen, er zaten wel zeker drie verschillende soorten op de stam waaronder rendiermos. Het valt misschien wel mee met de luchtvervuiling hier in deze uithoek van Overijssel. Ik liep ook naar de winkel van de boerderij en terwijl Roos verschillende kazen uitprobeerde bekeek ik het aanbod aan vlees en zag een stuk schenkel dat uitermate geschikt leek om groentesoep van een basis te voorzien. Daarna gingen we op geleide van Komoot richting de Vennerij waarbij menig pad ontoegankelijk bleek, maar Roos wist telkens raad waarbij ik achter haar aan strompelde door slecht toegankelijke stukken bos, ik zocht voor de zekerheid maar een stok om onder de moeilijke omstandigheden wat meer houvast te hebben. Roos maakte voor de gelegenheid een foto van mij met stok en stuurde die naar Asbjörn die mij er terecht telkens op wijst dat ik met van die sticks moet gaan lopen om te voorkomen dat ik telkens op m'n plaat val. Tja, hij heeft gelijk, maar daar zie ik tegen op. Ik probeer al om de benen wat meer te heffen tijdens het wandelen en tevens wat meer rechtop te lopen, maar dat verander je niet zo makkelijk na zo veel jaren. Uiteindelijk aangekomen bij de Vennerij eitjes ingeslagen en Roos zelfs weer een struik boerenkool die we gezamenlijk hebben gestript.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten