Loop rechtop!

 

Van Internet geplukt:
Wandelstokkopen.nl

Van mijn moeder heb ik niet alleen de moedervlekken geërfd maar ook de kromme rug tijdens het lopen, ik hoor dan ook al vanaf m'n puberjaren: "loop rechtop"! en terecht. Het zal de trouwe lezers van dit blog niet zijn ontgaan dat ik afgelopen jaar nogal regelmatig ben gevallen. Asbjörn spoort mij krachtig aan om met wandelsticks te gaan lopen om wat steviger op de benen te blijven, ik heb daar grote moeite mee. Tot nu toe ben ik er goed van af gekomen bij de verschillende valpartijen waarbij mijn oeroude judo reflexen inclusief afrollen nog adequaat functioneerden, meer dan een schaafwond aan een vinger heb ik er niet aan overgehouden. Maar wat nu, Asbjörn heeft natuurlijk gelijk dat het niet altijd zo goed af zal lopen en vreest voor een gebroken heup of ander ernstig ongerief.
Onlangs zag ik iemand, aanzienlijk jonger dan ik, de trein uitstappen met twee van die sticks en dacht ik: "dat voorlopig echt niet!". Maar wat dan wel, daar heb ik over nagedacht, vooral tijdens het wandelen. De reden dat ik val is dat ik over een vaak maar kleine hobbel, een losliggende tegel, een boomstronk val, dus niet iets hoogs, maar vaak laag of een braamstruik waar je in verstrikt dreigt te geraken. Dus benen opteille, dat was waar ik mee begon, actiever lopen, benen optillen, dat was het begin. Later realiseerde ik me dat die oude kreet van m'n partners: "loop toch eens rechtop" ook wel eens kon helpen, door die altijd wat gebogen houding ligt m'n zwaartepunt natuurlijk ook meer naar voren, dus als je dan tegen iets aanloopt en struikelt kun je moeilijker corrigeren. En nu denk ik tijdens het wandelen voortdurend aan mijn houding. Ik heb Roos al gevraagd of het geen raar gezicht is wanneer ik voor mijn gevoel bijna achterover leun bij het wandelen. Zij geeft me juist complimentjes en dus blijf ik dit maar doen. Grappig genoeg is daardoor ook mijn wandelsnelheid toegenomen van 4.8 naaf 5.1 km/hr, dat is mooi meegenomen. En nu maar hopen dat ik niet meer val en dat Asbjörn ook tevreden is har har. Maar serieus, ik heb zijn advies wel degelijk ter harte genomen en zal best aan de wandelstok gaan, gewoon zo'n ouderwetse met een krom handvat.