Robert op bezoek

 

Tafel voorbereid voor de lunch

Vandaag kwam Robert bij mij op bezoek hier op de flat. Ik had gisteren enige orde aangebracht en vanmorgen de laatste puntjes op de i, koffie en thee voorbereid en alvast de tafel zo ver gedekt, hij zou om lunchtijd arriveren. En inderdaad op de afgesproken tijd ging de bel en daar kwam hij stampend met grote stappen de trap op, vooraf gegaan door zijn hondje waarvan mij de naam is ontschoten, lief beestje dat ooit ergens in Roemenië het geluk had om mee genomen te worden. Gezellig om Robert weer te ontmoeten, we zagen elkaar nu voor de derde keer en terwijl ik op m'n tenen stond en hij moest bukken gaven we elkaar een hug. We gingen direct aan tafel en daar gingen we al brood kauwend aan de praat en zo zou het de hele middag gaan.
Het destillaat van het gesprek is dat we behoorlijk sporen wat karakter betreft, een sterke behoefte aan vrijheid en een grote liefde voor de oorspronkelijke natuur. Daar heb ik met mijn wandelhobby in het verleden, toen Europa lang zo sterk niet was overstroomd met massa toerisme vorm aan kunnen geven, zo maakte Robert mij toch wel duidelijk, daar liet hij mij een staaltje van vrijheid in de natuur zien zoals hij dat kort geleden had beleefd. Op youtube heeft hij een video verslag van een tocht van 500 kilometer over een rivier met een "sup" (of is het sub?) oftewel een surfplank met peddel in Nieuw Zeeland, zijn ideaal oord zoals dat op zijn leeftijd voor mij Frankrijk en de Alpen waren. Fantastisch die ongerepte oorden waar hij doorheen peddelde; het filmpje heeft hij met behulp van een drone kunnen maken, ik was behoorlijk onder de indruk. 
Na de maaltijd gingen we met het hondje op pad naar het bos, daar kon het vrolijke dier lekker aan de rol, het holde als bezeten af en toe rondjes om haar energie kwijt te raken, is toch niet meer zo piepjong begreep ik. Ondertussen hadden Robert en ik een fijn gesprek o.a. over ambitie niveau, iets waarin we zo te horen karakterologisch sterk op elkaar lijken. Ook vertelde hij dat hij erg in geologie was geïnteresseerd en zich daar door studie verder in wilde verdiepen; ik maakte hem attent op het bestaan van "Georeizen", de organisatie waarin mijn oud-dispuutgenoot Paul van Olm een centrale rol heeft, deze organisatie van vakdeskundigen organiseert groepsreizen "all over the world", dus reizen en geologie in combinatie, echt iets voor Robert dunkt mij, hij heeft veel gereisd over de oostelijke continenten.
Ik had met Roos afgesproken dat zij rond vier uur aan zou sluiten, maar daar stak prorail een stokje voor door haar meer dan een uur vertraging te bezorgen en Robert moest echt bijtijds weer vertrekken. We namen afscheid op de flat, was weer een fijne ontmoeting geweest. We spraken af dat we af en toe samen de benen gaan strekken waarvoor "het groene hart pad" zich goed leent als gebied tussen ons beider woonsteden.