18 november 2019

Nog geen uur boven de grond

Foto niet helemaal scherp, maar het
smaakte tadelos!
Had ik gisternacht een stuk van m'n reerug zacht laten garen daar wilde ik die vandaag wel eens verder opwerken. Ik had het vlees al losgehaald van de ruggengraat en dat lag daar in de koelkast heerlijk te geuren. In de pan stond de jus in de vorm van gestold vet en een ferme hoeveelheid donker en geurig vleesnat. Leek mij een uitstekende basis voor een ragoutje. In de koelkast lag ook nog een zakje met wat cantharellen die gelukkig nog niet verlept waren. Dus een deel van het vet met de cantharellen opgebakken, bloem toegevoegd en geroerd totdat alle vet was opgenomen, beetje bij beetje het vleesnat toegevoegd en op laag vuur goed roerend op laten nemen. Was wat te weinig voor zo'n grote hoeveelheid bloem dus nog wat nat van de uiensoep toegevoegd en doorgeroerd tot de juiste dikte was bereikt. Een deel van het vlees fijn gesneden, toegevoegd en doorgeroerd. Net zo veel vlees tot er een lekker gevulde ragout ontstond. Voordat ik er meer smaak aan zou geven proefde ik het resultaat en kon niet anders zeggen dan: "flats", onbeschoft lekker; hoefde niks meer aan gedaan te worden. Heb dan ook een deel meegenomen voor Roos en ben daar weer een uurtje achter de piano gekropen. Heerlijk om weer te spelen. Daarna naar Theo; werd ook tijd want intussen was het breekwerk van de keuken bij de buren begonnen; ik werd mesjogge van de herrie.
Bij Theo gezellig zitten kletsen en uiteindelijk weer boerenkool, groenlof en wortelen gekocht. Die wortelen waren om als lunch te eten met de ragout. Geschrapt, in stukjes gesneden en 10 minuten gekookt; aangemaakt met een klontje boter en wat fijngesneden selderij uit de vriezer. Op een warm bord en een flinke portie van die heerlijke ragout eroverheen. Die worteltjes zaten snel weer in het donker; hebben nog geen uur boven de grond vertoefd?!

Geen opmerkingen: