13 november 2019

De Slokkert wandeling

Het kerkje van Norg
Vanmorgen redelijk vroeg uit de veren. Desondanks waren we de laatste gasten die nog wilden ontbijten. Overigens was het bijzonder rustig in het hotel; het is nu bepaald geen seizoen. Een bijzonder uitgebreid werd ons geserveerd door de vriendelijke bediening. Het was zo ontzettend veel dat op ons tafeltje werd opgetast dat we er ook ruimschoots mee konden lunchen; we kregen daarvoor zelfs een plastic zak uitgereikt.
We lieten het ons (veel te) goed smaken alvorens we op weg gingen voor een dagwandeling. Natuurlijk allereerst het bekende kerkje in het lage winterlicht gefotografeerd en de juiste richting ingeslagen. Grappig was dat we bijna automatisch weer op de wit-rood wandeling terecht kwamen.
Verstilde schoonheid onderweg
Eerst kwamen we twee rietdekkers tegen die aan het werk waren en bepaald geen fitness nodig hadden; wat een energieke bedrijfstak is dat! Daarna het Drentse landschap in langs mooie lanen en door een schitterend plaatsje Westervelde met hunebed. We liepen als slakken aldus Roos, maar het landschap was echt te mooi om doorheen te razen.  We liepen richting het dal van de Aa; langs de stromende sloten over "paden" waar zo te zien niet of nauwelijks over gewandeld werd. We zagen schapen, koeien, landen met eiken in herfsttooi en dat alles tegen een blauwe hemel met niet-dreigende wolken. Kortom een schitterende wandeling.
Hunebed van Westervelde
Op zeker moment leidde Komoot ons naar een pad dat geheel onder water stond; we liepen maar terug en gingen even verderop via een alternatief pad terug naar de plaats waar we hadden moeten oversteken. Helaas liepen we daar opnieuw vast wegens hoog water. Gaf niks; Komoot hielp ons verder en we gingen over een pad dat door bijzonder zompig land voer. Langs een tweetal piepkleine watertjes. Een zijpad liep door de zomp naar een klein voormalig veenriviertje, de Slokkert. Door archeologen was een oeroude weg gevonden die destijds door het dal van de Slokkert heeft gelopen. Fascinerende gedachte dat hier duizenden jaren geleden ook mensen rondliepen zoals wij.
Daarna vonden we met hulp van Komoot een aantrekkelijke route terug naar Norg via een bos en kwamen we aan bij het hotel waar ons opnieuw een lekker maal wachtte.

Geen opmerkingen: