Zelf Schubert zingen

Die Winterreise van Franz Schubert

Het is misschien al dertig jaar geleden dat vriend Dick mij kennis deed maken met "Die Winterreise" van Schubert; het was ergens tijdens een wandeling. Dick had een walkman bij zich met daarop deze muziek. Ik had het nog nooit gehoord; sombere muziek, dat weet ik nog.
Schubert kende ik al vanaf de middelbare school waar onze muziekleeraar, de heer Barbé "Der Erlkönig", het gedicht van Goethe dat zo treffend is getoonzet door Schubert. Toen ik zo rond 1977 weer piano begon te spelen wilde ik ook deze begeleidingsmuziek kunnen spelen. Van mijn collegae heb ik toen bij gelegenheid het muziekboek van de bekende liederencycli van Schubert in de baritonligging gekregen en daaruit heb ik "Der Erlkönig" ook ingestudeerd. Ik kweelde daar dan ook bij tot "vermaak" van de aanwezigen. Maar daar is het lang bij gebleven totdat ik actief begon te begeleiden. Eerst F., die zo vaak afzegde (en ook vaak zo vals of uit de maat zong) dat ik ermee gestopt ben en later Roos. Zij kon gewoon zo van muziek zingen zonder de liederen ook maar ooit gehoord te hebben. Dat gold ook voor mij, want na die keer dat Dick mij had laten luisteren had ik nooit meer naar "Die Winterreise" of "Die schöne Müllerin" geluisterd. En zo ontlokten wij aan de partituur resp. de stem en de piano de liederen van Schubert; we hoorden ze vaak voor het eerst zo samen met de partituur?!
Later ben ik ook zelf gaan zingen; een hele revelatie overigens want ik wilde een ander instrument leren spelen en dat werd dus de stem. Eerst de Mattheus Passion van Bach, maar later ook liederen van Schubert. Had ik lang meer gedaan totdat Roos vorige week op het idee kwam om die ouwe hobby weer eens van stal te halen, waarbij Roos mij aan de vleugel begeleidde. En ik heb er zo ontzettend van genoten. En nu doen we dat weer regelmatig tot ons grote genoegen.