22 september 2013

The immortal hour

Ruthland Boughton
Het betreft hier een in NL onbekende opera: "The immortal hour", van de engelse componist Ruthland Boughton. Een sprookjesachtig, mythisch thema dat op weergaloze wijze is getoonzet; de sfeer komt zo prachtig tot uiting; beetje geheimzinnig, feeën die uit het bos zingen; ook al ken je het verhaal niet (zoals mij dus altijd overkomt; ik kan het ook niet onthouden), daar voel je gewoon de geheimzinnigheid en de sfeer van een hoog opgegroeid bos. Deze muziek heb ik, hoe kan het anders, dankzij mijn vriend Dick O. leren kennen. Vele jaren geleden heeft hij het ontdekt en voor mij op een tapeje gezet; ik speelde het al wandelend af met zo'n Sony Walkman, een "antieke" voorganger van de diskman die inmiddels ook is opgevolgd door de draagbare mp3-spelertjes en de i-Pod (naar ik begreep uit de biografie van Steve Jobs). Neemt niet weg dat ik vreselijk van The immortal hour heb genoten tijdens wandelingen door Luxemburg; in de herfst, beetje regenachtig, ik voel de beleving van destijds nog steeds als ik eraan terug denk.
Laatst vroeg ik Dick hoe hij deze muziek had ontdekt, want je hoort het nooit ergens anders. En dat heeft hij mij gemaild. Het antwoord geef ik hier weer:

Dit was nog van voor de tijd dat het internet je alle info en downloads gaf. Ik frequenteerde het Vredenburg, luisterde naar klassieke zenders, las klassieke muziekbladen als Luister, BBCMusicMagazine en Gramofone  en deed daar ideeën op.
ik had bij toeval een stuk gehoord op bbc4, de klassieke radiozender van de bbc. Daar werd die avond een liveregistratie van Wagners Fliegende Hollander uitgezonden en ik had daarom de zender al een half uurtje eerder aangezet. Toen zonden ze een stuk van de immortal hour uit.
Dat stuk van Boughton intrigeerde me zo dat ik vervolgens heel goed geluisterd heb bij de eindafkondiging wat en van wie dit dan wel niet was, en toen heb ik de cd in keulen opgesnord, ze hadden er 1 exemplaar van in voorraad.  Meteen aangeschaft, en de rest van de geschiedenis ken je.
Ik heb er gisteravond ook weer lekker op de bank naar liggen luisteren. Wat een mooie muziek is er toch allemaal.
veel luistergenot, en groets,
Dick

Op Youtube kun je veel muziek vinden, maar van The Immortal Hour is slechts 1 aria beschikbaar, zo te horen een oude maar gevoelige, bijna etherische opname; zeer de moeite waard om te beluisteren. Het zou fijn zijn wanneer deze opera eens in ons onvolprezen Muziektheater op het podium zou verschijnen.

Foto is van Internet geplukt.

Geen opmerkingen: