Een andere pil die ik de afgelopen weken heb doorwrocht was de biografie van Steve Jobs. Dick gaf mij het boek onlangs "voor onderweg"; vanaf dat moment heb ik het in één ruk uitgelezen. Dick had al gezegd dat Steve een vreselijke vent bleek te zijn in de praktijk die op een rare manier met andere mensen omging. Inderdaad, het overtreft mijn verwachtingen hoe vreemd zijn gedrag in feite was. Overigens verbaast het mij dat in zijn biografie een verband van zijn onvoorspelbaar, opvliegend karakter met zijn ziekte, insulinoom niet wordt genoemd. Dat opvliegende is als ik mij goed herinner (en wat dit betreft laat mijn geheugen mij zelden in de steek) zo kenmerkend voor deze akelige maligniteit.
Natuurlijk heb ik grote waardering voor de wijze waarop hij in het begin zijn vriend Wozniak stuurde zodat de combinatie van technisch vernuft, ingebracht door Wozniak en zakelijk inzicht met erg veel gevoel voor esthetiek tot de bekende producten van Apple Inc. leidden. De Apple II is daarvan wel het beste voorbeeld en later de Macintosh.
Door zijn latere onmogelijke gedrag werd Jobs zelfs uit Apple geschopt, waarna hij terugkwam met de NeXT, een soort Fremdkörper in de computer wereld. Daarna kwam hij weer bij Apple terug, waarna het bedrijf uit haar as opsteeg tot ongekende hoogte en daarbij allerlei consumentenelectronica op de markt bracht die nu overal zichtbaar is in publiek en privé domein: de iPod, iPad en wat dies meer zij.
De show die hij opvoerde bij de introductie van zijn nieuwe iele-piele apparaatjes had bijna iets religieus; de rijen voor de winkels, die als een soort tempels waren ingericht zijn legendarisch, net als de prijzen. Zo'n iPod heeft in mijn visie vrijwel de zelfde functionaliteit als een mp3-spelertje van een tientje bij de Mediamarkt en wat een iPad kan, doe je ook met een laptoppie of een groompie. Ik zie dus niet wat er zo bijzonder is aan al die opgeklopte design apparaatjes behalve de prijs. En als ik dan lees hoe Jobs zijn medewerkers en andere betrokkenen heeft behandeld dan verdient dat mijns inziens niet de schoonheidsprijs. Zelf vond hij dat hij een deuk in het universum had geslagen; bescheidenheid was niet zijn meest in het oog springende eigenschap.
Neemt niet weg dat ik Steve Jobs (1955-2011) een fascinerende en invloedrijke figuur vind die helaas veel te jong is overleden. Ik zal zeker niet ontkennen dat hij behoorlijk verschil heeft gemaakt ondanks dat ik weinig op heb met gesloten systemen waar hij zo voor was.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten