James Grieves uit de Hoflaan

Volop appels dit jaar aan het James Grieve boompje

Afgelopen donderdag, toen de verkoudheid een beetje beheersbaar begon te worden ben ik op bezoek geweest bij de bewoners van ons oude huis in de Hoflaan. Ze hadden destijds een afdruk gezien van het huis zoals het in het begin was; alle bomen nog in de tuin en een wit hek; mooie nostalgische foto; ze hadden gevraagd om een afdruk. Anneke had hem laten copiëren door een vakfotograaf en mij twee exemplaren gegeven. Die had ik op laten plakken bij Ton Jacobse, lijstenmaker hier in het dorp; één voor de bewoners en één exemplaar voor mezelf dat inmiddels een ereplaats heeft gekregen. Dat staat overigens heel vertrouwd want die foto heeft jarenlang in de Hoflaan op de trap gehangen.
Ontzettend leuk om het oude huis weer eens te zien; tenslotte heb ik daar mijn halve leven gewoond. Ze hebben het prachtig opgeknapt maar wel helemaal in stijl gelaten. Ook de tuin hebben ze fors veranderd maar het "eikje van Joke" waar zij als peutertje alle blaadjes vanaf had gestroopt staat er nog; is inmiddels een boom geworden die wedijvert met het huis wie het hoogste is.
Het appelboompje, ras James Grieve, dat ik ooit voor mijn verjaardag heb gekregen staat er nog, evenals onze wat mistroostige kastanjeboom. Van de James Grieve pluk ik ieder jaar (met toestemming!) een paar appeltjes als ik er langs fiets. Ook na afloop van onze ontmoeting van donderdag heb ik een paar appeltjes geplukt en opgepeuzeld terwijl ik terug naar huis peddelde.