Paling uit het meer van Ohrid

Dat enorme ding is een paling met knoflookkorst

Bij ons bezoek aan St Naum hadden we in een viskorf niet alleen enorme karpers gezien maar ook grote palingen. Van Nettie L. de hospita waarvan we van 1969-1970 een zolderkamer op de Overtoom huurden en zelf verwoed visser, had ik wel eens vernomen dat er destijds rond Vinkeveen wel eens van die reusachtige palingen werden gevangen. Als je die in je boot had werd je er gewoon bang van; ze sisten naar je als een slang. Misschien visserslatijn, maar daar moest ik aan denken bij ons bezoek aan St Naum.
Maar bij veel restaurants rond het meer van Ohrid werd karper en paling op het menu aangeboden, zo ook daar in Pestani, het dorpje voorbij Elshani, waar we zo lekker bonenschotel hadden gegeten op de maandag. Je moest de paling wel van tevoren bestellen want het was nogal wat werk om het klaar te maken.
We maakten een afspraak voor de woensdag daarop: Roos wilde karper en ik wilde graag paling. Ja, werd er bij gezegd, dan moet je wel een hele paling bestellen. Maar ik kon het restant meenemen natuurlijk. Zo gezegd, zo gedaan. Woensdag, 13.00 uur precies schoven we het restaurant binnen; een fles koude witte Macedonische wijn, een komkommersalade en daar kwam de vis. Prachtig, zo'n enorme paling, gekromd in de schaal; bedekt met stukjes knoflook rook hij je tegemoet. Roos had twee moten karper, maar hielp me vervolgens om de paling eervol te doen ondergaan in de NLse samenleving. Wat hebben we gesmuld. Het was wel machtig, want ik heb eigenlijk tot de volgende dag een vol gevoel gehad. Ik heb vanmiddag, de dag van thuiskomst, het laatste stuk paling verorberd; een klein stukje slechts, zal ik niet het zuur van krijgen.
Maar na dat machtige maal hebben we nog de wandeling van Pestani, via Alshani en Koshko naar hotel Belvédère gemaakt. Goed voor de spijsvertering en een lust voor het oog zo door dat fraaie landschap.