Hoe klein is de wereld

Het kratermeer van Sete cidades

In een eerdere Blog schreef ik dat we met drie uur vertraging vertrokken uit Schiphol en derhalve ook drie uur later dan gepland aankwamen op het vliegveld Johannes Paulus II van Punta Delgada. Wij hadden slechts handbagage en zaten daarom als eersten in het busje dat ons naar het hotel zou brengen. Maar één van onze medereizigers had pech; zijn koffer was niet aangekomen. Hij bleef er nogal rustig onder; ik zag dat hij helemaal geen handbagage bij zich had. Dat is niet echt handig want in dit soort situaties is het toch fijn als je over een minimum aan toilet artikelen kunt beschikken zoals een tandenborstel en schoon ondergoed. Maar de verwachting was dat de bagage de volgende dag wel zou aankomen.
Dat was dus de dinsdag dat wij onze wandeling in Maia maakten. Na het restaurantbezoek kwamen we aan in het hotel en daar zat de pechvogel; de koffer was helemaal niet aangekomen en zou, naar later bleek, die week helemaal niet aankomen. Hij zat met z'n vriendin in de voorzaal van het hotel een wijntje te drinken en we raakten in gesprek. Nog twee flesjes wijn erbij en we hebben lekker met z'n viertjes zitten tetteren. Hij heette Piet F. en kwam uit Emmen; we kwamen er al snel achter dat we een gezamenlijke kennis, Luuk hadden in Sleen en ook dat hij een bekende was van café Moorman te Erm. Hoe klein is de wereld.
We zouden de volgende dag de wandeling naar Sete cidades gaan maken, edoch het glaasje teveel en de kleine uurtjes tot welke we hadden zitten doorpraten weerhielden ons daarvan. En toen zijn we lekker met de boot walvissen gaan kijken. Die excursie begon pas om 14.00 uur en dat haalden we wel!