De hiernaast getoonde schoonheid zagen wij voor het eerst na een paar dagen. Hij fladderde niet als een vlinder maar meer als een slome libelle of als een niet al te snelle vlieg. Maar hij had prachtige kleuren als een vlinder. We zagen er maar eentje en hij toonde zich erg schuw. Het lukte dan ook niet om er een foto van te schieten. Een doodenkele keer daarna zagen we er weer eentje, maar ook zo schuw dat het niet lukte om een foto te schieten. Dat deden ze kennelijk expres om de spnning erin te houden, want tijdens onze laatste wandeling vermochten wij dit prachtige exemplaar, met gespreide vleugels en in de zon verrassen. Of eigenlijk niet zozeer verrassen maar gewoon portretteren. Er zaten er zelfs meerdere op ons te wachten in een grasveldje; ze bleven rustig zitten.
Ik vond deze soort zo wonderlijk dat ik aan Frits B., één van de grootste vlinderexperts van ons land de vraag durfde voorleggen wat de naam was van dit insect. En daar kreeg ik per ommegaande van Frits het volgende antwoord op:
Dag Ferry,Je insect is een 'vlinderhaft', Libelloides longicornis, een verwant van de mierenleeuwen uit de familie van de Ascalaphidae uit de orde van de Neuroptera. Opvallende beesten die bij mooi weer langs een berghelling heen en weer vliegen op jacht naar kleine prooien.Groetjes,Frits
Geen opmerkingen:
Een reactie posten