Solar

Ian McEwan

Op advies van Huib heb ik onlangs het boek "Solar" Ian McEwan gelezen. Vooral hilarisch, spannend en vaak vulgair maar met een zeer ernstige ondertoon. Waar het vooral om draait is de ontwikkeling van alternatieve energie. De hoofdpersoon van het boek, Nobelprijswinnaar nota bene, lijkt soms wel de professor uit het boek "Onder professoren" van Willem Frederik Hermans; een wat sullige figuur die niets liever doet dan vreten en eigenlijk in z'n leven slechts één, maar dan ook wel heel geniale uitwerking van een gedachte heeft gehad op het gebied van de fysica. Zijn naam is daardoor verbonden aan die van Einstein; niet mis dus. Maar verder kent deze hoofdfiguur alle zwakheden die de mens kenmerken: vraatzucht, leugenachtigheid en vooral promiscuïteit. Tegen de achtergrond van het ernstige wereldprobleem, dat door de hoofdpersoon "en passant" zal worden opgelost, speelt dit kostelijke verhaal zich af.
Ik heb het toch niet al te dunne boek binnen een week uitgelezen tijdens al m'n treinreizen op weg naar het Oosten en Noorden van het land met m'n Dalvrij abonnement. Daarmee moet je voor half zeven 'smorgens inchecken. En zo kon het gebeuren dat ik bij aankomst in Gieten al twee uur "Solar" achter de kiezen had en na de terugkeer uit Borger opnieuw. Dan schiet het wel op. Het laatste hoofdstuk heb ik gelezen toen ik volledig uitgeslapen na onze tweedaagse wandeling, bij thuiskomst de eerste nacht niet meer in slaap kon komen om half vijf. Echt een aanradertje dit, want je kunt er nauwelijks mee stoppen. Ik zal eens meer van hem gaan halen in de bibliotheek.