Eerder schreef ik een Bloggie over een leuke ontmoeting met een mede-wandelaar in Vorden. Dat was Henk Eggersman; hij heeft een kleinschalig juweliers atelier in Vorden, met winkel. Bij die ontmoeting in maart heb ik zijn atelier ook mogen zien. Dus niet toevallig ging ik na een telefonische afspraak naar Vorden om wat te overleggen op juweliersgebied. Het parelsnoer dat ik altijd voor "echt" had versleten en dat ik had willen laten repareren bleek zo vals als een kunstgebit; gewoon industrieel, machinaal gemaakt. Heel voorzichtig bracht Henk dat, maar ik bleek niet erg gevoelig en heb het snoer direct afgeserveerd. Henk vond het ook wel erg gedateerd; een parelsnoer wordt gewoon niet meer gedragen. Nou, dat was dus gauw bekeken. Lekker koffie gedronken en gezellig nog wat gepraat over een en ander en voort ging ie weer.
Met de trein door naar Ruurlo en vanaf Ruurlo gewandeld naar Eibergen. Weer een nieuwe etappe van het Trekvogelpad; daar lijkt wel geen eind aan te komen. Telkens weer zie ik stukken die ik nog niet heb gelopen.
Maar het was wel weer de moeite waard. Het Twentse/Achterhoekse/Graafschapse landschap is mooi, rustig, redelijk kleinschalig landschap. Weinig autoverkeer en veel zandpaden: krek wa'k zocht eigenlijk.
Dat waren toch weer zo'n 25 kilometer in totaal; ik begrijp steeds minder goed hoe ik met Ab die 37 kilometer heb gerooid; ik had het helemaal gehad en zat uitgevloerd in het bushokje in Eibergen. Gelukkig gaat de bus daar heel frequent en ik zat even nar half zeven in de intercity naar Amersfoort. Met het e-readertje ging het snel.
Aangekomen in Bilthoven ben ik nog even langs geweest bij ons ouwe huis in de Hoflaan; de James Grieve appels aan mijn appelboompje hangen er prachtig bij. En net als eerdere jaren wilde ik er graag weer een paar verschalken. Er was niemand thuis maar ik heb er toch maar twee meegenomen of beter gezegd, gered van de wespen want er was al veel afgevallen en aangevroten. Heerlijk knagend naar huis gefietst. Een gebraden Hanos kippetje lag op me te wachten; dat is toch wel andere kwaliteit dan zo'n plofkip. Het leven van een pensionado is niet uitgesproken slecht!
 |
| Mooie beekloop met vistrap |
Maar het was wel weer de moeite waard. Het Twentse/Achterhoekse/Graafschapse landschap is mooi, rustig, redelijk kleinschalig landschap. Weinig autoverkeer en veel zandpaden: krek wa'k zocht eigenlijk.
Dat waren toch weer zo'n 25 kilometer in totaal; ik begrijp steeds minder goed hoe ik met Ab die 37 kilometer heb gerooid; ik had het helemaal gehad en zat uitgevloerd in het bushokje in Eibergen. Gelukkig gaat de bus daar heel frequent en ik zat even nar half zeven in de intercity naar Amersfoort. Met het e-readertje ging het snel.
Aangekomen in Bilthoven ben ik nog even langs geweest bij ons ouwe huis in de Hoflaan; de James Grieve appels aan mijn appelboompje hangen er prachtig bij. En net als eerdere jaren wilde ik er graag weer een paar verschalken. Er was niemand thuis maar ik heb er toch maar twee meegenomen of beter gezegd, gered van de wespen want er was al veel afgevallen en aangevroten. Heerlijk knagend naar huis gefietst. Een gebraden Hanos kippetje lag op me te wachten; dat is toch wel andere kwaliteit dan zo'n plofkip. Het leven van een pensionado is niet uitgesproken slecht!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten