Afgelopen zondag (gisteren) heb ik weer een (enorme) wandeling over de Veluwe gemaakt met Ab.
Klick hier voor de GPS track). Om zes uur 'smorgens afgesproken; Ab had heel langzaam gereden, maar zo zonder files stond hij als gebruikelijk 10 minuten voor tijd voor mijn flat. Merkwaardig genoeg waren er op dat tijdstip al vijf jongens aan het voetballen op het plein van de school voor mijn flat.
 |
| Toegangscontrole door een ingehuurde Schot |
Het was nog fris maar er werd geen regen verwacht tot drie uur; die regen is overigens de hele dag uitgebleven. Een enorme Schotse Hooglander heette ons welkom, helaas zonder doedelzakmuziek! Ik had afgelopen week stevig gestudeerd op de vogel geluiden. Maar dat valt niet mee; het onthouden van die verschillende riedeltjes valt me heel wat zwaarder dan het herkennen van klassieke muziek ondanks de verschillen in de zang. En dan gaat het niet om het verschil in zang van de
Zwartkop en de
Tuinfluiter; die lijken qua zang zo sterk op elkaar dat Ab ook regelmatig twijfelde. Maar met de
boomklever blijf ik toch fors moeite houden hoe vaak Ab me er ook al op gewezen heeft. De Roodborst heb ik nu wel onder de knie evenals de merel. De lijsterfamilie kent nog wel wat geheimen. Maar zoals een goed leermeester betaamt heeft hij geduld en in de herhaling ligt toch de basis van het leren, zelfs op mijn gevorderde leeftijd.
En zo leerde ik ook over de planten: de
grasmuur, familie van de (Akker)
Hoornbloem met z'n witte kelkblaadjes. Niet te vergeten:
Hengel, die ik ook al kende van de lessen van mijn vader.
Waterpeper, een scherp smakend plantje met kenmerkend bladvorm, de
ratelaar ken ik maar die hebben we gisteren niet gezien. De
graslathyrus was voor Ab nieuw, maar die komt ook in NL nauwelijks voor.
 |
| Nachtzwaluw |
Afgelopen week had ik een verrekijker gekocht en daarmee gaat toch wel een wereld voor je open. We konden nu met z'n tweeën tegelijk kijken. Ergens in het heide gebied vloog tot grote verrassing van Ab een vogel op die hij al snel aan vlucht en vleugel tekening herkende als een
nachtzwaluw. Waarschijnlijk was deze opgeschrikt door een los lopende hond. Hij zette zich op een tak in een boom en we konden hem daar ook nog zien.
 |
De Koningsweg, kaarsrecht dwars door
het jachtgebied des konings |
Onderweg kwamen we nog een oud stukje koninklijke cultuur tegen: de
Koningsweg, een kaarsrechte smalle laan, ooit aangelegd voor de koning die dit gebied voor de jacht kon gebruiken. We hebben nog chocolademelk met krentewegge gegeten in de plaats waar de soeverein zich ter ruste kon leggen: de Carolina hoeve, heden een, slechts wandelend of fietsend te bereiken horeca-gelegenheid.
Bij aankomst bij de auto bleek na consultering van de GPS dat we 34,82 (ja ja!!) kilometer hadden afgelegd; voor ik kan nagaan een record afstand voor mij. Onderweg in de auto naar mijn flat viel ik dan ook even in slaap tot hilariteit van Ab.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten