16 juni 2012

Het moderne scheren

Mijn scheergerei: kwast, warm water, drievoudig scheermes en zeep
Zoals de meeste mannen, scheer ik mij (vrijwel) dagelijks. Dat begon zo vanaf een jaar of zestien. Dat deed ik aanvankelijk, in navolging van mijn vader met een elektrisch scheerapparaat. Totdat ik zo rond mijn dertigste bij Anneke kwam wonen; vanaf dat moment ben ik mij "nat" gaan scheren. Dat voelt ook lekkerder; je wordt er gladder van en ik vind het ook veiliger ondanks het toch wel af en toe tot bloedens toe in je vel snijden, een onvermijdelijke bijwerking van het scheren met het mes. Ik had altijd mijn weerstand tegen dat fijne stof dat vooral vrij komt als je het elektrische, droge scheerapparaat moet schoon maken. Dat fijne stof heb ik nooit vertrouwd hoewel ik nooit heb gelezen dat het ongezonde effecten zou hebben. Maar mijn intuïtie zei dat het niet goed was.
Van een enkelvoudig scheermes ging ik van lieverlee over naar een dubbel scheermes; die eerste houder gebruikte ik tot voor kort voor de dagelijkse scheerbeurt. Sinds enkele maanden ben ik overgegaan op het driedubbele mesje; ik vergat zo vaak om m'n scheermes mee te nemen als ik op reis ging dat ik het maar voor vast in m'n toiletzakje heb gestopt en ik had nog zo'n driedubbele houder met een paar mesjes liggen.
En nu doet zich het vreemde fenomeen voor dat die driedubbele mesjes veel en veel langer meegaan dan die dubbele?! Maandenlang kun je het zelfde mesje gebruiken en het gaat sneller en je wordt er gladder van.
Toen schoten de woorden van voormalig collega Ko vdK van "De Orde" me weer te binnen die zoiets jaren geleden ook gezegd had dat die mesjes zo merkwaardig lang mee gaan. Daarom mogen ze ook wel wat duurder zijn, peperduur eigenlijk; dat was de reden waarom ik er nooit op over ben gegaan! Maar het is het waard.

Geen opmerkingen: