Botsende sterrenstelsels, voorlopig nog niet aan de orde voor onze melkweg |
Hij liep gedurende de excursie wat somber voor zich uit te mompelen duidelijk met de bedoeling dat ik het zou horen. Het was tijdens de laatste excursie op de Strabrechtse heide en we liepen door de heerlijk riekende gagelbosjes richting vennetje. "Wij doden de natuur, als de mensen er niet waren dan kon de natuur tenminste terug komen". Natuurlijk probeerde ik hem tot andere gedachten te brengen: "wij mensen horen er ook bij hoor en kijk eens om je heen hoe de natuur in stand wordt gehouden". Het vermocht hem misschien tijdelijk tot andere gedachten brengen. Gewapend met kijker, kompas en pincet nam hij volop deel aan de expeditie; hij deed ook zijn best om allerlei diertjes te vinden. Het was wat koud en het had de vorige nacht nogal geregend dus was er wat minder gevleugeld gedierte op de heide. Maar gelukkig was het droog en de expeditie verliep als altijd; geanimeerd waren alle kinderen bezig om diertjes te vangen en in de loupe-potjes te bekijken.
We zaten naast elkaar op een boomstronk wat te eten toen hij het somberen voortzette: " ... en de melkweg botst ook over 200 jaar". Ik keek hem aan en hij corrigeerde snel via 2000 jaar naar 2 miljoen jaar. "Nou ik denk misschien over 200 miljoen jaar", relativeerde ik zijn sombere gedachten; ik heb overigens geen idee wanneer dat überhaupt aan de orde zou kunnen zijn en dat interesseert me ook absoluut niet. Onze kiezen doen dan in ieder geval geen pijn meer.
Ik vroeg me alleen wel af hoe dat nou kan dat een kind in de vrolijke leeftijd van een jaar of tien overmand wordt door dit soort sombere gedachten over de ontwikkelingen in de natuur. Naar ik vrees komt dat toch voort uit de toon die altijd gezet wordt in die zogenaamde "interessante" natuurdocumentaires en die "informatieve wetenschappelijke" documentaires op de TV. Ik houd het niet vol al dat geraaskal met zwaar aangezette muziek en apocalyptische verwachtingen maar voor kinderen in hun ontvankelijke leeftijd zet het wel heel erg negatief de toon.
Door deze ervaring met zo'n ten onrechte somber kind heb ik een nog groter verachting gekregen voor het medium TV!
1 opmerking:
Ik heb het even opgezocht, en zelfs 200 miljoen jaar is wel heel erg krap. In de voorspelling staat dat de melkweg zal botsen met het Andromeda stelsel over 4 miljard jaar. De kans dat de zon daar ook maar iets van zal merken, is vergelijkbaar met de kans dat twee pingpong ballen die op willekeurige plaatsen tussen Parijs en Berlijn gelegd worden in elkaars buurt liggen. Effectief nul dus.
Hij zal inderdaad wel iets gezien hebben op Discovery channel en niet helemaal hebben begrepen. Zoals je al zei, onze kiezen zullen geen pijn meer doen als het gebeurt. Van niemand overigens, want al het water op aarde is in die tussentijd al verdampt.
Een reactie posten