Oriëntatievermogen

Eerder schreef ik al eens een Blog over de indrukwekkende kracht van insecten; sommige houtwespen steken met hun legboor dwars door het hout van een boom heen en leggen hun ei vervolgens in de larve van een insect die van het dode hout leeft. Maar gisteren waren we getuige van een bijzonder staaltje oriëntatie van een andere wesp, een sluipwesp en wel de grote rupsendoder, de Sammophila Sabulosa zoals wij Latinisten zeggen.

Foto R.vd Burg, Hulshorsterzand

We waren lekker aan het zonnen op het Hulshorsterzand. Ik had voor de gelegenheid mijn nieuwe verrekijker  Bushnell Legend ultra HD 8x42 (besteld via Wehkamp) meegenomen; deze heb ik op advies van Ab vD. en Jap S., beiden boswachters inventarisatie aangeschaft. Deze kijker is niet alleen geschikt voor het bekijken van vogels of andere vergelegen objecten, maar vooral ook voor dichterbij gelegen objecten, met name insecten. Eerlijk gezegd vind ik de wondere wereld van insecten interessanter dan vogels; deze kijker is dus buitengewoon geschikt om insecten te bekijken zonder dat je hen opschrikt en verjaagt en voor een redelijke prijs/prestatie verhouding.

Roos zag een merkwaardig spinnetje dat zich als een krab dwars voortbewoog. Ik probeerde het diertje met de kijker in beeld te krijgen eigenlijk meer uit luiheid (ik had geen zin om op te staan) toen ik een merkwaardig dier in beeld kreeg dat razendsnel door mijn beeld liep. Groen, groot en met vleugels. Bij nadere inspectie bleek het om een rupsendoder te gaan met prooi; hadden we nog nooit gezien. Met gezwinde spoed en heel gedecideerd liep het fraaie insect met de grote rups tussen de kaken geklemd, als een mobiele kraan met container in de Rotterdamse haven, naar de overkant van de kleine zandvlakte, zo'n 30 meter verderop. Met de kijker volgden we hem, of beter gezegd haar. Tot onze grote bewondering vond zij haar nest in een klein stukje kaal zand tussen het vrij dichte struweel, maakte het open en trok de rups snel naar binnen. Direct verliet zij het nest weer en vloog weg. Toen we later weer gingen kijken was de nestopening opnieuw gesloten.
Ik zag net dat er op Youtube fraaie filmpjes zijn van een rupsendoder in actie maar het zelf van A tot Z zien was toch wel een geweldige belevenis. Het is toch niet te geloven dat een klein beestje, met hersens die toch niet veel meer kunnen zijn dan een zenuwknoop die oriëntatie voor elkaar krijgt; ik ben er zeer van onder de indruk.
Wist u trouwens dat Charles Darwin erg begon te twijfelen aan het bestaan van een rechtvaardige god toen hij zich het buitengewoon wrede lot van de betrokken rupsen voorstelde. Deze rupsen worden verlamd en vervolgens levend, van binnenuit leeggevreten door de larven van de sluipwesp. De natuur is inderdaad niet zachtzinnig voor haar onderdanen.