De soldaten van Limeuil

Het pleintje boven in het dorp Limeuil met
oorlogsmonument en bankje

 Met mijn vriend Peter C. heb ik de afgelopen jaren veel van de oorlogsbegraafplaatsen en slagvelden van WO I bezocht. Steeds was ik er emotioneel sterk van onder de indruk; de enorme aantallen gevallenen, gesymboliseerd door de begraafplaatsen met hun zee van kruisen. Als vader van twee zonen kon ik me zo inleven in het enorme verdriet van de ouders en vooral ook in de ellende van die jonge kerels onder die erbarmelijke oorlogsomstandigheden. Kom je dan in zo'n piepklein dorpje in Frankrijk dan gaan die doden nog meer voor je betekenen.
Limeuil is zo'n klein dorpje met een pleintje voor de kerk waar een oorlogsmonument is opgericht met daarop de talloze namen van de jongens die "voor het vaderland zijn gevallen". Achterop dit kleine monument, dat wordt omringd door de restanten van granaten als afscheiding en de nationale vlag in top zie je de gezichten van de jongens waar het over ging.

De achterkant van het monument met
daarop de portretten van de gevallenen
uit WO II uit Limeuil

Natuurlijk zou geen van hen nu nog leven maar hoeveel levensjaren zijn er wel niet verloren gegaan. Ik kom graag in Limeuil en altijd ga ik op dat bankje bij het monument zitten. Dan geniet ik van de stilte, van de ondergaande zon, van de af en aan vliegende zwaluwen die soms hun nest hebben in een hoekje van de kerk en dan kijk ik uit op dat monument.
Op die momenten ben ik zo blij over het verenigd Europa. Het is toch niet goed denkbaar dat de drie grootmachten van Europa nog eens met elkaar in zo'n verwoestende Europese oorlog terecht zullen komen.
Ik zou het wel bij al die Europeanen in de oren willen toeteren dat de primaire reden van het samen gaan toch vooral de vrede in Europa betrof. Vanouds was Europa een continent van eeuwige oorlog. Niet alleen de Romeinen maar ook de Germanen voerden permanent oorlog. Karel de Grote, Karel de vijfde, Philips de tweede, Willem van Oranje, Maurits, ik noem maar een stel aanvoerders en initiatoren van Europese oorlogen die ik nog ken uit de lessen vaderlandse geschiedenis. En dan die drie oorlogen tussen Frankrijk en Duitsland waarvan de laatste twee uitliepen op die verschrikkingen van de twee wereldoorlogen. Je moet er toch niet aan denken dat zoiets opnieuw zou gebeuren. En daar zit ik dan ook aan te denken, in het zonnetje op mijn bankje te Limeuil.