Arja stuurde me deze week een foto van haar zoon Gijs, eigenlijk zonder ander commentaar dan dat hij haar kleine krentebol was. Vanaf de foto leek het mij waterpokken of muggenbeetjes. Het bleek om waterpokken te gaan. Een uiterst besmettelijke, maar verder onschuldige kinderziekte. Hoe jonger je het krijgt, hoe minder last een kind er van heeft. Arja meldde mij desgevraagd dat Gijs er helemaal niet onder lijdt en gewoon zijn vrolijke zelf is. Arja kreeg als babietje van enkele weken al waterpokken; dat stelde eigenlijk niets voor. Maar enkele jaren later kreeg zij het opnieuw. En de antistoffen die zij toen heeft opgebouwd die zorgen er nu voor dat de kleine Gijs ook niet zo ziek wordt.
Mijn broer Jan kreeg de waterpokken toen hij 14 jaar oud was; doodziek met hoge koorts en zijn hele lijf zat onder de pokken. De foto's die ik er destijds van maakte heb ik later uit mijn fotoboek gescheurd omdat het werkelijk geen gezicht was. (Ik zal eens kijken of ik er nog negatieven van heb bewaard. Ik beschik nog over honderden oude zwart-wit negatieven en daar zal het nog wel tussen zitten.)
1 opmerking:
oeps, lijdt met dt
Een reactie posten