Arie ontvangt een erepenning uit handen van de burgemeester |
Maar vanmiddag was Arie aan slag. Ik kwam de Zadelstraat ingelopen ongeveer drie minuten voor enen; het was druk op straat, maar niet voor Arie. Tot mijn stomme verbazing luisterde werkelijk helemaal niemand. Vrijwel klokslag één uur begon de beiaard te klinken; niemand die ook maar een enige aandacht schonk; het algemeen publiek had geen idee wat er klonk terwijl ik er speciaal voor naar de stad was gekomen. Om een rustig plekje te vinden ging ik naar de kruisgang van de domkerk, maar daar was een blokfluitconcert aan de gang, althans dat dacht ik. Ik ging verbaasd weer terug naar het Domplein en ontmoette daar mijn ouwe buurman Koos en zijn vrouw Wilna. Zij ging de kruisgang binnen; op dat moment realiseerde ik mij dat ik had gelezen dat er een concert van carillon met blokfluit zou plaatsvinden, echter toen ik luisterde was zij zo verschrikkelijk uit de maat dat ik dacht dat de twee solisten niets met elkaar te maken hadden. Ik ben toen ook weer terug gegaan en heb naar het dubbelconcert geluisterd. Merkwaardige combinatie maar wel verschrikkelijk mooi om naar te luisteren.
Na afloop werd Arie nog door een erehaag binnengehaald en toegesproken door de burgemeester van Utrecht. Tot slot hield hij zelf nog een bijzonder geestige afscheidsspeech. Ik hoop nog veel te mogen genieten van het fraaie geluid van het carillon van de Domtoren. Een Poolse opvolgster zal vanaf heden vaste bespeelster van het carillon zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten