Een kinderverhaaltje over het gevaar van het spelen met lucifers. Met mijn toen nog kleine dochtertje Joke fietste ik in de zomer van 1986 over een smal fietspaadje dwars door de heide van de Veluwezoom. We stapten willekeurig ergens af om een boterham te eten denk ik. Tot mijn verbazing lagen er vlak voor onze voeten twee platgereden spitsmuisjes; met hun karakteristieke rood gepunte tandjes lagen ze naast elkaar op het fietspad.
Juist in die tijd las ik uit een kinderboekje voor o.a. over Miesje muis die heel ongehoorzaam met lucifers had gespeeld. Paedagoog van de vette klei die ik was (en misschien nog wel steeds ben) vertelde ik Joke dat dit Miesje muis was, met haar ongehoorzame kameraadje en dat ze voor straf waren plat gereden.
Vanmiddag reed ik op straat en daar zat doodstil een spitsmuisje vlak naast m'n voorbij snorrende fietsband. Gelukkig bleef het muisje heel stil zitten; daarom moest ik aan deze geschiedenis denken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten