Een fraai dorp middenin de Vulkaneifel in Duitsland. Zo'n tien jaar geleden waren Roos en ik daar voor een ferme wandeling. We hadden een klein studiootje ter beschikking van waaruit we de omgeving verkenden. De verhuurders waren bijzonder aardige mensen. De heer des huizes maakte met behulp van de vulkanische steen die daar uiteraard volop voor handen was een grappig soort bloemstukjes. Hij plantte op de grove steen van die vetplantjes en verzorgde het geheel zodanig dat deze zich blijvend hechtten. Bij het vertrek kregen wij een exemplaar met daarop drie verschillende vetplantjes.
Tot mijn grote verrassing zag ik onlangs bij Roos in de voortuin die steen liggen met daarop nog steeds één van de vetplantjes. Die heeft dus al die droogte in het voorjaar en andere barre klimatologische omstandigheden als koude winters overleefd op die droge steen. Wat is de natuur toch sterk!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten