Vandaag, 14 augustus 2024 is het precies 31 jaar geleden dat ik met Hugo een van de fijnste belevenissen van mijn vaderschap mocht meemaken. Het was een dag na de verjaardag van mijn vader, daar was ik dus niet geweest tot afkeuring van mijn moeder: "het kan wel de laatste keer zijn!", nou dat was gelukkig niet het geval want op 13 augustus 1993 had mijn goede vader nog 10 jaar tegoed zoals later bleek. Het was het laatste weekend van augustus waarop mij een kampeerpartij nog te doen was gezien de nacht temperatuur. Ik heb er helaas geen foto van maar des te fijnere herinneringen. We lagen in een tent met z'n tweetjes en het was middenin de nacht en pikdonker toen ik Hugo liet plassen. "Waar zijn we?", vroeg hij in z'n slaap,: "op de venen Huug". En even later gooide hij zich in m'n armen en zei: "je bent de liefste vader van de hele wereld". Was werkelijk een van de mooiste momenten van mijn vaderschap, inmiddels meer dan 30 jaar geleden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten