Aan tafel met José |
Gisteravond hebben Roos en ik een bijzonder genoeglijke avond beleefd met een oude kennis van ons, José Sosa Muniz uit Galaroza, waar we in vroeger jaren zo graag en vaak kwamen. Ook ben ik daar een keer met dochter Joke geweest waarbij José tot zijn teleurstelling moest horen dat Joke "al bezet" was. Zo gaan die dingen nou eenmaal. Maar inmiddels waren er zeker 2 decennia verlopen sinds we elkaar hadden gezien in Galaroza afgezien van een korte ontmoeting toch zeker ook alweer 10 jaar geleden toen hij hier was voor een orkestuitvoering bij een opera - hij is klassiek contrabassist - in Amsterdam. Maar gisteren hadden we alle tijd om elkaar bij te praten. Op mijn dringend verzoek deden we dat in het Spaans, voor hem makkelijk, voor Roos fijn en voor mij een genoegen om aan te horen en enigszins te begrijpen. Af en toe een beetje Engels, maar ik moest wel steeds bijsturen dat ze toch vooral Spaans zouden spreken onderling. En wat hadden ze veel uit te wisselen.
Na afloop liepen we nog gezamenlijk de stad in en namen afscheid. Hij zei nog dat het een volgende keer niet weer zo lang mocht duren en dat we ook best een keer met de trein naar Spanje konden reizen. Ik stuurde Joke vanmorgen een WhatsApp met deze foto naar Joke en zei haar dat hij nog naar haar gevraagd had. Vond ze vast wel leuk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten