Ik ben sinds onze Duitse bridgevakantie helemaal los op die ouderwetse Franse keuken waarvan ik in de jaren 70 en beginjaren 80 zo van heb genoten tijdens de vakanties en vooral in de Dordogne streek. De aanleiding daarvoor was vooral dat ik die kwaliteit nergens anders terugvindt dan in het boek "In de Franse keuken" van Time/Life uit 1969; in NL weet ik geen enkel restaurant dat die ouderwetse vette en smakelijke happen serveert, integendeel, niet vet en smakelijk, maar mager, niet lekker en vooral peperduur. Roos en ik hebben een keer in het sterrenrestaurant van het Rijksmuseum gegeten waarbij zelfs een tweetal sterrenkoks, twee "chefs" hun kunsten hebben vertoond en het was niks bijzonders afgezien van de waanzinnige hoeveelheid bestek en de piepkleine porties.
Overigens kun je bij de Hanos nog steeds wel de ingrediënten verkrijgen voor die ouderwetse maaltijden. Zo ligt er nu in de vensterbank zo'n heerlijke cuise de canard op te warmen.
Als een - aldus het genoemde boek - ouderwetse Franse huisvrouw heb ik al urenlang in de keuken gestaan om het middagmaal voor te bereiden en dat ga ik straks genieten!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten