 |
| Voor het meertje |
Broer Henk had mij verteld dat hij vaak op zondag met Charlotte naar het bos bij Driebergen ging; onze familie heeft sterk de neiging om steeds naar de bekende plekken te gaan en dat zit er bij ons drie broers ook behoorlijk in, daarin vorm ik een beetje de uitzondering maar ik moet bekennen dat dat toch vooral door Roos komt die mij telkens nieuwe verten heeft doen kennen en daar heb ik nu ook wel de smaak van te pakken. Neemt niet weg dat ik vandaag opnieuw de behoefte voelde om richting Driebergen te gaan om dat volle meertje weer te aanschouwen en stiekem hoopte ik daar broer Henk met eega te ontmoeten. Deze keer wel de andere richting, dus begonnen in Maarn en door het recreatiepark "het grote Bos". Dus opnieuw de nostalgische route die nu zelfs door die oude plekjes voerde, de "rietkop" waar mijn ouders vertoefden met ons als gezin, deze voor de tegenwoordige tijd wel wat eenvoudige onderkomens stonden er tot mijn opluchting nog wel. Verder was het park uiteraard nogal veranderd, gemoderniseerd, overal reden auto's ener stonden hier en daar van die ultramoderne vakantiewoningen die per week een vermogen kosten. Maar het laantje waar ik ooit met mijn jonge geliefde werd gefotografeerd was er nog, deed me wel wat hoor, 60 jaar geleden.
Intussen had ik broer Henk een paar keer een WhatsApp berichtje gestuurd, maar helaas had hij zijn telefoon niet bij zich zoals later bleek. Nam niet weg dat ik bij het meertje aan voorbijgangers heb gevraagd om een foto van mij voor het meertje te maken.
Thuis gekomen heb ik het kapje van het zelfgemaakte zuurdesembrood geproefd en dat smaakte uitstekend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten