23 april 2020

Oren uitspuiten

Olie in m'n oor druppelen
Als ik vroeger niet goed had geluisterd naar m'n moeder en iets deed dat kennelijk niet de bedoeling was dan zei ze: "moeten je oren soms uitgespoten worden!?". Daarmee riep ze een schrikbeeld op dat je een volgende keer wel beter deed luisteren, althans gehoorzaam deed wat zij je had medegedeeld. Want ja, wat moest dat wel niet zijn. Met een spuit bij de dokter die dan iets met je oren deed; je moest er als klein kind niet aan denken.
Dat werd anders toen ik vele jaren, minstens 10 jaar geleden een keer een bad nam in Almonaster - ik weet het nog goed, ik was in m'n eentje in Spanje aan het wandelen - en met m'n hoofd onder water kwam. Toen ik opstond kon ik niks meer horen; beide oren zaten vol. Ik heb vast wat zitten peuteren of zo. Kon nog wel Roos bellen met de vraag of ze een afspraak kon maken bij de huisartsenpraktijk voor als ik weer terug was. Viel reuze mee en het is een adequate manier om een verslechterend gehoor weer op peil te brengen merkte ik later.
Nu heb ik de laatste weken - door de corona crisis? - veel in mijn oren zitten wroeten; ze jeukten steeds meer door dat gepeuter denk ik. Uiteindelijk kon ik met m'n linker oor vrijwel niets meer horen. Heb er toen een watje in gedaan met olie en een afspraak gemaakt met de huisartsenpraktijk. Daar kon ik vanmiddag gelukkig terecht.
Deze klok ken ik al m'n hele leven. Kan hem nu weer horen.
De assistente verontschuldigde zich voor de afstandelijke wijze waarop de behandeling plaats moest vinden. Maar ze kreeg het voor elkaar. Roos vroeg nog of er veel narigheid uit m'n oren was gekomen; "een hele vuilniszak vol", antwoordde ik spits har har. Maar ik kan nu zelfs het tikken van de oude klok in m'n flat weer horen.

Geen opmerkingen: