12 april 2020

Als enige in de bus


Geen drol maar een braakbal
Daar ging ik dan vanmorgen op weg naar de Bilt. Na het ontbijt en de koffie in de tuin namen we afscheid. Zoon Peter stuurde nog wat foto's als trotse vader van zijn piepjonge zoon van nog geen week oud. Roos zwaaide me uit. Joke stuurde een WhatsApp bericht met de vraag of de onsmakelijke drol in haar hand wellicht een braakbal was; er zaten botjes en haar in. Misschien niet van een uil, maar zonder twijfel een braakbal kon ik haar later vanuit de trein berichten.
Voor de deur stond een fraai boeket
Ik had gezien dat er aan het spoor werd gewerkt en dat er een NS bus zou rijden van Wijhe naar Zwolle en inderdaad kwam er keurig op tijd een enorme bus waarin de zitplaatsen zodanig waren voorzien van afscheidingslinten dat de passagiers op de gewenste afstand van 1,5 meter van elkaar konden gaan zitten. Welnu, dat was niet zo'n probleem want ik was de enige passagier.
Heerlijk bordje friet gemaakt
Tijdens het wachten en in de trein las ik een boek met verhalen van en over Jan Wolkers; dat verkort de reis enorm. Ik was dan ook snel weer op honk en liep langs mijn oude huis naar het bos. Ik sprak nog even mijn voormalige buurman Roel die op een enorme motorfiets plaats nam met zijn inmiddels volwassen geworden zoon op de buddysit.
Thuis gekomen stond er een fraai boeket voor mijn deur, gekregen van de buurvrouw vanwege de thuiskomst en de Paas natuurlijk. Ik belde direct bij haar aan om te bedanken en we spraken wat met elkaar.
En verder heb ik heerlijk patat gebakken en yoghurt met muesli gegeten. Nog WhatsApp contact gehad met Indonesiƫ en het schitterende huis van Martijn en Margot mogen aanschouwen. Achter-achternicht Gerti belde me via WhatsApp; de wereld is zo klein geworden.
Brood aangezet en dat staat nu te bakken. Ik ben dus weer helemaal bij met m'n bloggies!

Geen opmerkingen: